Χωρίς στήριξη από το ελληνικό κράτος έμεινε πρωτοβουλία Ελληνα πολίτη, η οποία κατέδειξε ότι υπήρχαν δυνατότητες ανατροπής του «τετελεσμένου» υπέρ της σκοπιανής πλευράς.
Την επισημοποίηση της αλλαγής τακτικής στο Σκοπιανό, με την εγκατάλειψη του ζητήματος της γλώσσας και της ταυτότητας, σηματοδοτεί ο χειρισμός από την Αθήνα του θέματος που προέκυψε με την κατοχύρωση του προσδιορισμού «Macedonian» για τη γλώσσα της ΠΓΔΜ στην υπηρεσία ορολογίας του ΟΗΕ.
Η Αθήνα ουδέποτε επεχείρησε να παρέμβει στον ΟΗΕ από το 1993 που υπήρξε η καταγραφή στην υπηρεσία UNTERM και χρειάστηκε η παρέμβαση ενός απλού πολίτη για να καταδειχθεί ότι υπήρχαν δυνατότητες ανατροπής του δυσάρεστου αυτού «τετελεσμένου» υπέρ της σκοπιανής πλευράς.
Ενας Ελληνας μπλόγκερ και ενεργός πολίτης πληροφορήθηκε τυχαία για την ύπαρξη της συγκεκριμένης επίμαχης αναφοράς στην υπηρεσία του ΟΗΕ UN TERM (το «Εθνος» έχει στη διάθεσή του όλη την αλληλογραφία).
Με email στη συγκεκριμένη υπηρεσία στις 11 Νοεμβρίου (13.30 ώρα Ελλάδας) ζητεί να πληροφορηθεί για ποιο λόγο υπάρχει η αναφορά «Macedonian» στη γλώσσα και όχι το «language: of the former Yugoslav Republic of Mace-donia», όπως δηλαδή αναφέρεται και στον προσδιορισμό της εθνικότητας των πολιτών της χώρας.
Περισσότερα στο λινκ:
www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=43462957
Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - Οικουμενική=Συγκατοίκηση των "ασυμβίβαστων"
Αποδίδοντας ύμνους για το έργο και την προσωπικότητα του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη αλλά και μύδρους κατά του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος, ο ακαδημαϊκός σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης προλόγισε χθες βράδυ, στο ίδρυμα «Μ. Κακογιάννης», το βιβλίο του δημοσιογράφου Γιώργου Μαλούχου «Αξιος εστί», στο οποίο ο συνθέτης της Ρωμιοσύνης αφηγείται μέρος από τις πολλές σημαντικές στιγμές της ζωής του.
Ο ομιλητής, αφού είπε ότι ο «καλλιτεχνικός» Μίκης δεν γνωρίζει γεωγραφικά σύνορα και παραμένει τεράστιος και συνάμα απολύτως αυθεντικός αλλά και ότι ο Μίκης διαρκώς αγωνιζόταν μέσα από συνεχείς αντιπαραθέσεις -υπενθυμίζοντας ότι απέδωσε στην τέως βασίλισσα της Ελλάδας την ηθική υπαιτιότητα για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη-, πέρασε στα τεράστια προβλήματα της «σημερινότητας».
«Το μέλλον της χώρας μας ποτέ δεν πρόβαλε τόσο ζοφερό», τόνισε ο κ. Μαρκεζίνης, επισημαίνοντας ότι την ίδια ώρα κάποιοι προωθούν τη διέξοδο της οικουμενικής κυβέρνησης. «Αυτή όμως δεν θα είναι οικουμενική κυβέρνηση όπως τη φαντάζονται οι εφευρέτες της και οι συνωμότες, αλλά μια? συγκατοίκηση των ασυμβίβαστων, μόνο και μόνο γιατί έτσι, υπό το πρόσχημα του κοινού συμφέροντος, αυτοί που μας έφεραν στη σημερινή κρίση θα συνεργαστούν με αυτούς που την επιδείνωσαν».
Σύμφωνα με τον κ. Μαρκεζίνη, «όλα αυτά θα γίνουν μόνο και μόνο για να αναστηθούν πολιτικά αυτοί που αξίζουν την πλήρη αποδοκιμασία του λαού, μόνο και μόνο για να μην εφαρμοστούν νέες ιδέες, όπως απαιτεί η εποχή μας, αλλά ιδέες που χρόνια μας επέβαλλαν, μέσω κάποιων πολιτικών, οι Αμερικανοί φίλοι μας».
«Επανάσταση ιδεών»
Αναρωτώμενος, δε, αν ζητά με τα λόγια του επανάσταση, απάντησε καταφατικά, επικαλούμενος την επανάσταση ιδεών, νέας γενιάς εναντίον της παλιάς, «για να μην καταλήξουμε στην πιο οδυνηρή επανάσταση, αυτή του πεζοδρομίου».
Προκάλεσε μάλιστα το παρατεταμένο χειροκρότημα των 200 και πλέον προσκεκλημένων, όταν παρέφρασε -ασεβώς όπως είπε- τον στίχο του Ρίτσου που μελοποίησε ο Μ. Θεοδωράκης, λέγοντας: «Τη Ρωμιοσύνη τώρα να την κλαις και αυτούς που έτσι την κατάντησαν, ελληνικέ λαέ, ποτέ μη συγχωρήσεις».
Τον λόγο πήρε ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος, αφού εξήρε την προσωπικότητα και το έργο του Β. Μαρκεζίνη, είπε ότι «μπορεί τα ιδεολογικά πιστεύω μας να μας είχαν οδηγήσει σε διαφορετικές κατευθύνσεις, αλλά μας ενώνουν οι πυλώνες της πίστης για την ελευθερία και της αγάπης για την πατρίδα (λέξη που πλέον θεωρείται όνειδος, όπως επεσήμανε χαρακτηριστικά)».
Χαρακτήρισε το βιβλίο αυτοβιογραφικό, που αποκαλύπτει γεγονότα που οι εθνικόφρονες επιχείρησαν να αποκρύψουν, ενώ εξέφρασε την εκτίμησή του στον πατέρα του Β. Μαρκεζίνη, Σπύρο, λέγοντας ότι «κατανοώ την πίκρα σας για τα όσα λέγονται για εκείνον, ο οποίος ήταν τίμιος και πατριώτης μέχρι το τέλος».
Απαντώντας, ο Β. Μαρκεζίνης ανέφερε ότι το 1948, με παρέμβαση του πατέρα του, δεν εκτελέστηκαν οι Μ. Γλέζος και Λ. Κύρκος, με μόνο διαφωνούντα από την κυβέρνηση τον Π. Κανελλόπουλο.
Η εκδήλωση, στην οποία παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων, οι Δ. Σιούφας, Β. Πολύδωρας, Μιλτ. Παπαϊωάννου και ο σκηνοθέτης Μ. Κακογιάννης, έκλεισε με την προβολή συναυλίας του Μίκη Θεοδωράκη, που τραγουδούσε τη Ρωμιοσύνη.
αντιγραφή από ethnos.gr
Ο ομιλητής, αφού είπε ότι ο «καλλιτεχνικός» Μίκης δεν γνωρίζει γεωγραφικά σύνορα και παραμένει τεράστιος και συνάμα απολύτως αυθεντικός αλλά και ότι ο Μίκης διαρκώς αγωνιζόταν μέσα από συνεχείς αντιπαραθέσεις -υπενθυμίζοντας ότι απέδωσε στην τέως βασίλισσα της Ελλάδας την ηθική υπαιτιότητα για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη-, πέρασε στα τεράστια προβλήματα της «σημερινότητας».
«Το μέλλον της χώρας μας ποτέ δεν πρόβαλε τόσο ζοφερό», τόνισε ο κ. Μαρκεζίνης, επισημαίνοντας ότι την ίδια ώρα κάποιοι προωθούν τη διέξοδο της οικουμενικής κυβέρνησης. «Αυτή όμως δεν θα είναι οικουμενική κυβέρνηση όπως τη φαντάζονται οι εφευρέτες της και οι συνωμότες, αλλά μια? συγκατοίκηση των ασυμβίβαστων, μόνο και μόνο γιατί έτσι, υπό το πρόσχημα του κοινού συμφέροντος, αυτοί που μας έφεραν στη σημερινή κρίση θα συνεργαστούν με αυτούς που την επιδείνωσαν».
Σύμφωνα με τον κ. Μαρκεζίνη, «όλα αυτά θα γίνουν μόνο και μόνο για να αναστηθούν πολιτικά αυτοί που αξίζουν την πλήρη αποδοκιμασία του λαού, μόνο και μόνο για να μην εφαρμοστούν νέες ιδέες, όπως απαιτεί η εποχή μας, αλλά ιδέες που χρόνια μας επέβαλλαν, μέσω κάποιων πολιτικών, οι Αμερικανοί φίλοι μας».
«Επανάσταση ιδεών»
Αναρωτώμενος, δε, αν ζητά με τα λόγια του επανάσταση, απάντησε καταφατικά, επικαλούμενος την επανάσταση ιδεών, νέας γενιάς εναντίον της παλιάς, «για να μην καταλήξουμε στην πιο οδυνηρή επανάσταση, αυτή του πεζοδρομίου».
Προκάλεσε μάλιστα το παρατεταμένο χειροκρότημα των 200 και πλέον προσκεκλημένων, όταν παρέφρασε -ασεβώς όπως είπε- τον στίχο του Ρίτσου που μελοποίησε ο Μ. Θεοδωράκης, λέγοντας: «Τη Ρωμιοσύνη τώρα να την κλαις και αυτούς που έτσι την κατάντησαν, ελληνικέ λαέ, ποτέ μη συγχωρήσεις».
Τον λόγο πήρε ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος, αφού εξήρε την προσωπικότητα και το έργο του Β. Μαρκεζίνη, είπε ότι «μπορεί τα ιδεολογικά πιστεύω μας να μας είχαν οδηγήσει σε διαφορετικές κατευθύνσεις, αλλά μας ενώνουν οι πυλώνες της πίστης για την ελευθερία και της αγάπης για την πατρίδα (λέξη που πλέον θεωρείται όνειδος, όπως επεσήμανε χαρακτηριστικά)».
Χαρακτήρισε το βιβλίο αυτοβιογραφικό, που αποκαλύπτει γεγονότα που οι εθνικόφρονες επιχείρησαν να αποκρύψουν, ενώ εξέφρασε την εκτίμησή του στον πατέρα του Β. Μαρκεζίνη, Σπύρο, λέγοντας ότι «κατανοώ την πίκρα σας για τα όσα λέγονται για εκείνον, ο οποίος ήταν τίμιος και πατριώτης μέχρι το τέλος».
Απαντώντας, ο Β. Μαρκεζίνης ανέφερε ότι το 1948, με παρέμβαση του πατέρα του, δεν εκτελέστηκαν οι Μ. Γλέζος και Λ. Κύρκος, με μόνο διαφωνούντα από την κυβέρνηση τον Π. Κανελλόπουλο.
Η εκδήλωση, στην οποία παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων, οι Δ. Σιούφας, Β. Πολύδωρας, Μιλτ. Παπαϊωάννου και ο σκηνοθέτης Μ. Κακογιάννης, έκλεισε με την προβολή συναυλίας του Μίκη Θεοδωράκη, που τραγουδούσε τη Ρωμιοσύνη.
αντιγραφή από ethnos.gr
Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010
ΑΡΘΡΟ - Τι Αθλητισμό θέλουμε;
του Γιώργου Μαυρωτά*
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την χρηματοδότηση του ελληνικού αθλητισμού. Εν όψει μάλιστα των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου έχει πιάσει άγχος τον αθλητικό κόσμο αν θα έχουμε εκεί αξιοπρεπή εκπροσώπηση κλπ. Ο εφιάλτης τους είναι ο πίνακας μεταλλίων τον Αύγουστο του 2012 χωρίς την Ελλάδα μέσα. Είναι αυτό όμως το ζητούμενο; Κατά τη γνώμη μου όχι το σημαντικότερο. Ο αθλητισμός είναι κάτι πολύ πιο σπουδαίο από έναν πίνακα μεταλλίων που μπορεί να διαμορφωθεί κυριολεκτικά από «μια ζαριά», δηλαδή λίγα εκατοστά του μέτρου ή του δευτερολέπτου, ένα καλάθι ή ένα γκολ που δεν μπήκε, ένα παραπάτημα…
Ας ξεκινήσουμε από κάποια δεδομένα. Ολοι παραδέχονται ότι ο αθλητισμός είναι ευεργετικός για την κοινωνία για πολλούς λόγους που δεν χρειάζεται να αναλύσουμε εδώ. Ιδίως για τους νέους είναι κατά τη γνώμη μου απαραίτητος. Παλιά η ψυχαγωγία των παιδιών συνδυαζόταν με τη σωματική άσκηση. Παρέες, αλάνες, αναψοκοκκινισμένα πρόσωπα, ματωμένα γόνατα συνέθεταν το σκηνικό του «πάω να παίξω». Στη σημερινή εποχή του playstation και του facebook αυτό έπαψε να ισχύει. Ακόμα και για κάλαντα, τα παιδιά πάνε με το αυτοκίνητο για να κρατάει τσίλιες ο μπαμπάς. Προσθέστε σε αυτά και τα άφθονα junk foods κι έχετε ολοκληρώσει το παζλ της παιδικής παχυσαρκίας.
Υπάρχουν πολλοί που λένε ότι εφόσον ο αθλητισμός είναι ούτως ή άλλως ωφέλιμος για έναν νέο, τότε δεν χρειάζεται κίνητρα για να αναπτυχθεί, θα γίνει αυθόρμητα. Μάλιστα, η πολιτεία με αφορμή τα προ διετίας θορυβώδη φαινόμενα ντόπινγκ, ακολούθησε την πολιτική «πονάει χέρι, κόψει χέρι». Και το άκρον άωτον του παραλόγου είναι ότι με πρόσχημα την καταπολέμηση του ντόπινγκ ανέβασε τον πήχη των διακρίσεων. Η πολιτεία όταν θέλει να στρέψει τους πολίτες προς συγκεκριμένες συμπεριφορές που πιστεύει ότι είναι ευεργετικές, δίνει κίνητρα. Ορθολογικά όμως κίνητρα. Επενδύει στο καθαρό περιβάλλον, δίνοντας κίνητρα για Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, εξοικονόμηση ενέργειας κλπ. Επενδύει στην υγεία των πολιτών, δίνοντας κίνητρα για άθληση ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες. Σχολικό αθλητισμό έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε, ας υπάρχει τουλάχιστον ένα «καρότο» για τον φουκαρά το γονιό που πηγαινοφέρνει τα παιδιά του σε γυμναστήρια, κολυμβητήρια, γήπεδα κλπ. Επίσης οι εποχές έχουν αλλάξει. Οι γονείς μου δεν ξόδεψαν δεκάρα για να κάνω αθλητισμό, εγώ τώρα όμως ως γονιός, βάζω το χέρι στην τσέπη για να αθληθούν τα παιδιά μου. Ξέρω όμως ότι επενδύω στο μέλλον τους. Όχι στο μέλλον τους ως πρωταθλητών, αλλά ως ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων.
Ο αγωνιστικός αθλητισμός έχει μια συγκεκριμένη πίτα. Ένα κομμάτι πηγαίνει στον υψηλό αθλητισμό, κι ένα στις υποδομές. Το τι μέρος της πίτας θα μοιραστεί είναι θέμα πολιτικής. Λίγα για πολλούς ή πολλά για λίγους; Την δεκαετία του '90 και ως τους Ολυμπιακούς της Αθήνας το βάρος δόθηκε στον υψηλό αθλητισμό. Έπαιρνε ένα μεγάλο κομμάτι από μια μεγάλη πίτα. Τώρα θα αρκεστεί σε ένα μικρότερο κομμάτι από μια μικρότερη πίτα. Όμως χρειάζεται πολύ προσοχή στη δοσολογία. Ο υψηλός αθλητισμός και οι υποδομές είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Χωρίς τα φυτώρια των υποδομών δεν υπάρχει υψηλός αθλητισμός και από την άλλη χωρίς πρότυπα δεν μπορεί να προσελκύσεις παιδάκια στις υποδομές. Αν εξαφανιστεί το ένα εξαφανίζεται και το άλλο. Έτσι όσοι λένε ότι δεν χρειαζόμαστε τον υψηλό αθλητισμό, ας γυρίσουν το βλέμμα 23 χρόνια πίσω για να θυμηθούν πώς γέμισε μπασκέτες η Ελλάδα κι ας αναλογιστούν τι τους θυμίζει το όνομα «Γκάλης».
Μην έχουμε αυταπάτες. Η χώρα μας είναι σε ουσιαστική οικονομική χρεωκοπία ήδη από τον προηγούμενο Μάιο. Σε μια δύσκολη λοιπόν οικονομική συγκυρία οι ομοσπονδίες ανησυχούν. Οι νοικοκύρηδες όμως δεν θα εξαφανιστούν. Με ορθολογική χρήση των λιγότερων έστω πόρων θα επιβιώσουν και θα φέρουν κι επιτυχίες. Όσοι όμως είχαν επαναπαυθεί στο άφθονο κρατικό χρήμα θα ξεβολευτούν, θα τα βρουν σκούρα. Θα εξαφανιστούν μαζί με τα σωματεία σφραγίδες που τους συντηρούσαν. Έχοντας αυτά κατά νου, πιστεύω ότι η κρίση είναι ευκαιρία και για τον αθλητισμό, να κάνει την αυτοκάθαρσή του.
Κι αφού είμαστε στο protagon ας εκμεταλλευτώ την ευκαιρία να αναφερθώ στο ρόλο κάποιων πρωταγωνιστών: των ολυμπιονικών. Ο ρόλος των απόμαχων, κυρίως, ολυμπιονικών σε μια τέτοια κατάσταση είναι να θέτουν πρώτοι τα ζητήματα που αφορούν τον αθλητισμό, να προκαλούν συζητήσεις και να θίγουν τα κακώς κείμενα, ακόμα κι εντός του οίκου τους. Δεν έχουν να χάσουν τίποτε, παρά μόνο να ξανακερδίσουν την χαμένη τους αξιοπιστία.
Πολλά χρόνια ο αθλητισμός έπαιζε τον ρόλο του εθνικού μας Viagra. Πολλοί πόνταραν σε αυτό και πλούτισαν από αυτό (…ή από άλλα φάρμακα). Σήμερα νομίζω ότι το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική κοινωνία είναι πώς θ’ αυξήσουμε τον αθλητισμό που κάνουμε, σε σχέση με αυτόν που καταναλώνουμε.
*Επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Χημικών του ΕΜΠ. Εχει λάβει μέρος σε πέντε ολυμπιακές διοργανώσεις με την εθνική ομάδα πόλο, της οποίας υπήρξε αρχηγός από το 1995 ως το 2000, αγωνιζόμενος 511 φορές με το εθνόσημο.
Τελευταία μάλιστα ξεκίνησε και το "ταξίδι" του στην συγγραφή. Πρώτη του απόπειρα το "Θεώρημα της Επτάδας" που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ.
Το βιβλίο θα παραουσιαστεί στις 29/11 στις 1930 στο ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ στην Ομόνοια και μέχρι τώρα έχει πάρει πολύ καλές κριτικές.
Το συνιστούμε ανεπιφύλακτα
Το άρθρο αναρτήθηκε στο λινκ:
http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=4672&reftab=61&t=%CE%A4%CE%B9-%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5;
και μας παραχωρήθηκε για αναδημοσιεύση από τον ίδιο.
Ευχαριστούμε πολύ!
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την χρηματοδότηση του ελληνικού αθλητισμού. Εν όψει μάλιστα των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου έχει πιάσει άγχος τον αθλητικό κόσμο αν θα έχουμε εκεί αξιοπρεπή εκπροσώπηση κλπ. Ο εφιάλτης τους είναι ο πίνακας μεταλλίων τον Αύγουστο του 2012 χωρίς την Ελλάδα μέσα. Είναι αυτό όμως το ζητούμενο; Κατά τη γνώμη μου όχι το σημαντικότερο. Ο αθλητισμός είναι κάτι πολύ πιο σπουδαίο από έναν πίνακα μεταλλίων που μπορεί να διαμορφωθεί κυριολεκτικά από «μια ζαριά», δηλαδή λίγα εκατοστά του μέτρου ή του δευτερολέπτου, ένα καλάθι ή ένα γκολ που δεν μπήκε, ένα παραπάτημα…
Ας ξεκινήσουμε από κάποια δεδομένα. Ολοι παραδέχονται ότι ο αθλητισμός είναι ευεργετικός για την κοινωνία για πολλούς λόγους που δεν χρειάζεται να αναλύσουμε εδώ. Ιδίως για τους νέους είναι κατά τη γνώμη μου απαραίτητος. Παλιά η ψυχαγωγία των παιδιών συνδυαζόταν με τη σωματική άσκηση. Παρέες, αλάνες, αναψοκοκκινισμένα πρόσωπα, ματωμένα γόνατα συνέθεταν το σκηνικό του «πάω να παίξω». Στη σημερινή εποχή του playstation και του facebook αυτό έπαψε να ισχύει. Ακόμα και για κάλαντα, τα παιδιά πάνε με το αυτοκίνητο για να κρατάει τσίλιες ο μπαμπάς. Προσθέστε σε αυτά και τα άφθονα junk foods κι έχετε ολοκληρώσει το παζλ της παιδικής παχυσαρκίας.
Υπάρχουν πολλοί που λένε ότι εφόσον ο αθλητισμός είναι ούτως ή άλλως ωφέλιμος για έναν νέο, τότε δεν χρειάζεται κίνητρα για να αναπτυχθεί, θα γίνει αυθόρμητα. Μάλιστα, η πολιτεία με αφορμή τα προ διετίας θορυβώδη φαινόμενα ντόπινγκ, ακολούθησε την πολιτική «πονάει χέρι, κόψει χέρι». Και το άκρον άωτον του παραλόγου είναι ότι με πρόσχημα την καταπολέμηση του ντόπινγκ ανέβασε τον πήχη των διακρίσεων. Η πολιτεία όταν θέλει να στρέψει τους πολίτες προς συγκεκριμένες συμπεριφορές που πιστεύει ότι είναι ευεργετικές, δίνει κίνητρα. Ορθολογικά όμως κίνητρα. Επενδύει στο καθαρό περιβάλλον, δίνοντας κίνητρα για Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, εξοικονόμηση ενέργειας κλπ. Επενδύει στην υγεία των πολιτών, δίνοντας κίνητρα για άθληση ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες. Σχολικό αθλητισμό έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε, ας υπάρχει τουλάχιστον ένα «καρότο» για τον φουκαρά το γονιό που πηγαινοφέρνει τα παιδιά του σε γυμναστήρια, κολυμβητήρια, γήπεδα κλπ. Επίσης οι εποχές έχουν αλλάξει. Οι γονείς μου δεν ξόδεψαν δεκάρα για να κάνω αθλητισμό, εγώ τώρα όμως ως γονιός, βάζω το χέρι στην τσέπη για να αθληθούν τα παιδιά μου. Ξέρω όμως ότι επενδύω στο μέλλον τους. Όχι στο μέλλον τους ως πρωταθλητών, αλλά ως ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων.
Ο αγωνιστικός αθλητισμός έχει μια συγκεκριμένη πίτα. Ένα κομμάτι πηγαίνει στον υψηλό αθλητισμό, κι ένα στις υποδομές. Το τι μέρος της πίτας θα μοιραστεί είναι θέμα πολιτικής. Λίγα για πολλούς ή πολλά για λίγους; Την δεκαετία του '90 και ως τους Ολυμπιακούς της Αθήνας το βάρος δόθηκε στον υψηλό αθλητισμό. Έπαιρνε ένα μεγάλο κομμάτι από μια μεγάλη πίτα. Τώρα θα αρκεστεί σε ένα μικρότερο κομμάτι από μια μικρότερη πίτα. Όμως χρειάζεται πολύ προσοχή στη δοσολογία. Ο υψηλός αθλητισμός και οι υποδομές είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Χωρίς τα φυτώρια των υποδομών δεν υπάρχει υψηλός αθλητισμός και από την άλλη χωρίς πρότυπα δεν μπορεί να προσελκύσεις παιδάκια στις υποδομές. Αν εξαφανιστεί το ένα εξαφανίζεται και το άλλο. Έτσι όσοι λένε ότι δεν χρειαζόμαστε τον υψηλό αθλητισμό, ας γυρίσουν το βλέμμα 23 χρόνια πίσω για να θυμηθούν πώς γέμισε μπασκέτες η Ελλάδα κι ας αναλογιστούν τι τους θυμίζει το όνομα «Γκάλης».
Μην έχουμε αυταπάτες. Η χώρα μας είναι σε ουσιαστική οικονομική χρεωκοπία ήδη από τον προηγούμενο Μάιο. Σε μια δύσκολη λοιπόν οικονομική συγκυρία οι ομοσπονδίες ανησυχούν. Οι νοικοκύρηδες όμως δεν θα εξαφανιστούν. Με ορθολογική χρήση των λιγότερων έστω πόρων θα επιβιώσουν και θα φέρουν κι επιτυχίες. Όσοι όμως είχαν επαναπαυθεί στο άφθονο κρατικό χρήμα θα ξεβολευτούν, θα τα βρουν σκούρα. Θα εξαφανιστούν μαζί με τα σωματεία σφραγίδες που τους συντηρούσαν. Έχοντας αυτά κατά νου, πιστεύω ότι η κρίση είναι ευκαιρία και για τον αθλητισμό, να κάνει την αυτοκάθαρσή του.
Κι αφού είμαστε στο protagon ας εκμεταλλευτώ την ευκαιρία να αναφερθώ στο ρόλο κάποιων πρωταγωνιστών: των ολυμπιονικών. Ο ρόλος των απόμαχων, κυρίως, ολυμπιονικών σε μια τέτοια κατάσταση είναι να θέτουν πρώτοι τα ζητήματα που αφορούν τον αθλητισμό, να προκαλούν συζητήσεις και να θίγουν τα κακώς κείμενα, ακόμα κι εντός του οίκου τους. Δεν έχουν να χάσουν τίποτε, παρά μόνο να ξανακερδίσουν την χαμένη τους αξιοπιστία.
Πολλά χρόνια ο αθλητισμός έπαιζε τον ρόλο του εθνικού μας Viagra. Πολλοί πόνταραν σε αυτό και πλούτισαν από αυτό (…ή από άλλα φάρμακα). Σήμερα νομίζω ότι το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική κοινωνία είναι πώς θ’ αυξήσουμε τον αθλητισμό που κάνουμε, σε σχέση με αυτόν που καταναλώνουμε.
*Επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Χημικών του ΕΜΠ. Εχει λάβει μέρος σε πέντε ολυμπιακές διοργανώσεις με την εθνική ομάδα πόλο, της οποίας υπήρξε αρχηγός από το 1995 ως το 2000, αγωνιζόμενος 511 φορές με το εθνόσημο.
Τελευταία μάλιστα ξεκίνησε και το "ταξίδι" του στην συγγραφή. Πρώτη του απόπειρα το "Θεώρημα της Επτάδας" που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ.
Το βιβλίο θα παραουσιαστεί στις 29/11 στις 1930 στο ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ στην Ομόνοια και μέχρι τώρα έχει πάρει πολύ καλές κριτικές.
Το συνιστούμε ανεπιφύλακτα
Το άρθρο αναρτήθηκε στο λινκ:
http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=4672&reftab=61&t=%CE%A4%CE%B9-%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5;
και μας παραχωρήθηκε για αναδημοσιεύση από τον ίδιο.
Ευχαριστούμε πολύ!
Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010
ΧΙΟΥΜΟΡ - Πως απαντούν οι επαγγελματίες στην ερώτηση: "πως πάει η δουλειά;"
Πώς απαντούν οι επαγγελµατίες , σε περίοδο αναδουλειάς ,
στην ερώτηση "πώς πάει η δουλειά?"
Φούρναρης : ψίχουλα
Μανάßης: κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη µου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: µαρασµός
Υφασµατέµπορος: πανί µε πανί
Ψαράς: ούτε λέπι
Φαρµακοποιός: µε το σταγονόµετρο
Ηλεκτρολόγος: δεν ßλέπω φως
Υδραυλικός: µούφα η δουλειά
Mηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί
Εµπορος χαλιών: Χάλια
Κοµµωτής: τρίχες
Ψιλικατζής: ψιλοπράγµατα
Νεκροθάφτης: ψόφια πράγµατα
Tυπογράφος: ούτε φύλλο
Νεκροθάφτης: µεγάλη νέκρα
Βοθρατζής: σκατά
Ναυτικός: πιάσαµε πάτο
Στρατιωτικός: ßήµα σηµειωτόν
Τσατσά: πούτσες
Πόρνη: Αραχνιάσαµε
Χρηµατιστής: Δεκάρα τσακιστή
Πρωθυπουργός: Παραλάßαµε χάος
στην ερώτηση "πώς πάει η δουλειά?"
Φούρναρης : ψίχουλα
Μανάßης: κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη µου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: µαρασµός
Υφασµατέµπορος: πανί µε πανί
Ψαράς: ούτε λέπι
Φαρµακοποιός: µε το σταγονόµετρο
Ηλεκτρολόγος: δεν ßλέπω φως
Υδραυλικός: µούφα η δουλειά
Mηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί
Εµπορος χαλιών: Χάλια
Κοµµωτής: τρίχες
Ψιλικατζής: ψιλοπράγµατα
Νεκροθάφτης: ψόφια πράγµατα
Tυπογράφος: ούτε φύλλο
Νεκροθάφτης: µεγάλη νέκρα
Βοθρατζής: σκατά
Ναυτικός: πιάσαµε πάτο
Στρατιωτικός: ßήµα σηµειωτόν
Τσατσά: πούτσες
Πόρνη: Αραχνιάσαµε
Χρηµατιστής: Δεκάρα τσακιστή
Πρωθυπουργός: Παραλάßαµε χάος
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - Σε κίνδυνο και το ΕΦ ΑΠΑΞ!
Σε σημερινό της άρθρο η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ αναφέρει πως η κυβέρνηση(αν και "απέκρουσε", προς το παρόν), δέχεται πιέσεις για την κατάργηση του ΕΦ ΑΠΑΞ, κατα την συνταξιοδότηση.
"Και το εφάπαξ;
Πληροφορίες ανέφεραν ότι τέθηκε και θέμα περικοπής ή κατάργησης του εφάπαξ στους δημόσιους υπαλλήλους, το οποίο ενδεχομένως να «ανοίξει» το 2011 μαζί με τη νέα συζήτηση για το Ασφαλιστικό, που θα βασιστεί στα πορίσματα των αναλογιστικών μελετών.
Η κυβέρνηση φέρεται να πέτυχε παράταση χρόνου για την ανακοίνωση ή κατάθεση στη Βουλή πολλών μεταρρυθμίσεων και πρωτοβουλιών που καθυστερούν, ενώ έπρεπε να ολοκληρωθούν έως τον Δεκέμβριο: νόμοι για την ίδρυση και την αδειοδότηση των εταιρειών, ολοκλήρωση του Γενικού Μητρώου Επιχειρήσεων, εκσυγχρονισμός των βιομηχανικών περιοχών, διευκόλυνση συγχωνεύσεων, παρεμβάσεις για τόνωση του ανταγωνισμού στην αγορά και κυρίως ο νόμος για fast track αδειοδοτήσεις, γνωμοδοτήσεις και αποφάσεις (πολεοδομικές, ΣτΕ, αρχαιολογικές) για όλες τις εταιρείες που θέλουν να επιχειρήσουν στην Ελλάδα, και όχι για λίγους και «εκλεκτούς»."
"Και το εφάπαξ;
Πληροφορίες ανέφεραν ότι τέθηκε και θέμα περικοπής ή κατάργησης του εφάπαξ στους δημόσιους υπαλλήλους, το οποίο ενδεχομένως να «ανοίξει» το 2011 μαζί με τη νέα συζήτηση για το Ασφαλιστικό, που θα βασιστεί στα πορίσματα των αναλογιστικών μελετών.
Η κυβέρνηση φέρεται να πέτυχε παράταση χρόνου για την ανακοίνωση ή κατάθεση στη Βουλή πολλών μεταρρυθμίσεων και πρωτοβουλιών που καθυστερούν, ενώ έπρεπε να ολοκληρωθούν έως τον Δεκέμβριο: νόμοι για την ίδρυση και την αδειοδότηση των εταιρειών, ολοκλήρωση του Γενικού Μητρώου Επιχειρήσεων, εκσυγχρονισμός των βιομηχανικών περιοχών, διευκόλυνση συγχωνεύσεων, παρεμβάσεις για τόνωση του ανταγωνισμού στην αγορά και κυρίως ο νόμος για fast track αδειοδοτήσεις, γνωμοδοτήσεις και αποφάσεις (πολεοδομικές, ΣτΕ, αρχαιολογικές) για όλες τις εταιρείες που θέλουν να επιχειρήσουν στην Ελλάδα, και όχι για λίγους και «εκλεκτούς»."
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - Ο "Δούρειος Ίππος" των ελαστικών απολύσεων, είναι εδώ!
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύητκε στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, η Τράπεζας Πειραιώς προανήγγειλε τα κάτωθι:
"Ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Γιάννης Κακάς, που παρακολουθούσε στενά από την αρχή τη διαμόρφωση της πρότασης, δήλωσε στο protothema.gr ότι "είναι μια θετική εξέλιξη, ένα ισχυρό όπλο απέναντι στις απολύσεις. Οι πρώτες που ενδιαφέρθηκαν είναι μητέρες ανηλίκων παιδιών που θα επιθυμούσαν να απέχουν δύο χρόνια από την αγορά εργασίας χωρίς να χάσουν τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματά τους".
Η συγκεκριμένη πρόταση αφορά στην αποχώρηση για ένα, δύο ή και τρία χρόνια των εργαζομένων από τη δουλειά τους, με τις ασφαλιστικές τους εισφορές να καλύπτονται κανονικά κατά την διάρκεια της συγκεκριμένης περιόδου και με τις αμοιβές τους να ορίζονται στο 40%, στο 45% και στο 50% αντιστοίχως των σημερινών τους αποδοχών. Μετά το πέρας του προκαθορισμένου διαστήματος, οι εργαζόμενοι επανέρχονται κανονικά στην δουλειά τους."
Η συγκεκριμένη πρόταση φαίνεται να έρχεται σαν "σωσίβιο" στην επαπειλούμενη μείωση των δημόσιων υπαλλήλων στις διάφορες ΔΕΚΟ, όπως αναφέρει ποιό κάτω το ίδιο άρθρο:
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, η συγκεκριμένη πρόταση θα μπορούσε να δώσει μια κάποια λύση και στο Δημόσιο και στους οργανισμούς του, οι οποίοι βρίσκονται στο στόχαστρο της Τρόικας για απολύσεις.
Ποια είναι η πρώτη αντίδραση των δημοσίων υπαλλήλων, στην περίπτωση που η κυβέρνηση υιοθετούσε την πρόταση και την εφάρμοζε με την ίδια ή παραπλήσια μορφή και στο Δημόσιο ώστε να μειώσει τις μισθολογικές δαπάνες τα δύο επόμενα δύσκολα χρόνια;
“Θα μπορούσε να εφαρμοστεί υπό προυποθέσεις”, απαντά ο γεν.γραμματέας της ΑΔΕΔΥ κ. Ηλίας Ηλιόπουλος. “ Όταν μια ιδιωτική τράπεζα”, συνεχίζει, “αναλαμβάνει το κόστος καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών, δεν επιβαρύνονται τα ταμεία. Με το Δημόσιο όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το ζητούμενο για μάς είναι να συνεχίσει ο κρατικός προϋπολογισμός να καταβάλει τις εισφορές στα επικουρικά και στα ταμεία πρόνοιας τα οποία βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού”.
Όλο το άρθρο στο λινκ που ακολουθεί:
www.protothema.gr/economy/article/?aid=91827
"Ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Γιάννης Κακάς, που παρακολουθούσε στενά από την αρχή τη διαμόρφωση της πρότασης, δήλωσε στο protothema.gr ότι "είναι μια θετική εξέλιξη, ένα ισχυρό όπλο απέναντι στις απολύσεις. Οι πρώτες που ενδιαφέρθηκαν είναι μητέρες ανηλίκων παιδιών που θα επιθυμούσαν να απέχουν δύο χρόνια από την αγορά εργασίας χωρίς να χάσουν τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματά τους".
Η συγκεκριμένη πρόταση αφορά στην αποχώρηση για ένα, δύο ή και τρία χρόνια των εργαζομένων από τη δουλειά τους, με τις ασφαλιστικές τους εισφορές να καλύπτονται κανονικά κατά την διάρκεια της συγκεκριμένης περιόδου και με τις αμοιβές τους να ορίζονται στο 40%, στο 45% και στο 50% αντιστοίχως των σημερινών τους αποδοχών. Μετά το πέρας του προκαθορισμένου διαστήματος, οι εργαζόμενοι επανέρχονται κανονικά στην δουλειά τους."
Η συγκεκριμένη πρόταση φαίνεται να έρχεται σαν "σωσίβιο" στην επαπειλούμενη μείωση των δημόσιων υπαλλήλων στις διάφορες ΔΕΚΟ, όπως αναφέρει ποιό κάτω το ίδιο άρθρο:
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, η συγκεκριμένη πρόταση θα μπορούσε να δώσει μια κάποια λύση και στο Δημόσιο και στους οργανισμούς του, οι οποίοι βρίσκονται στο στόχαστρο της Τρόικας για απολύσεις.
Ποια είναι η πρώτη αντίδραση των δημοσίων υπαλλήλων, στην περίπτωση που η κυβέρνηση υιοθετούσε την πρόταση και την εφάρμοζε με την ίδια ή παραπλήσια μορφή και στο Δημόσιο ώστε να μειώσει τις μισθολογικές δαπάνες τα δύο επόμενα δύσκολα χρόνια;
“Θα μπορούσε να εφαρμοστεί υπό προυποθέσεις”, απαντά ο γεν.γραμματέας της ΑΔΕΔΥ κ. Ηλίας Ηλιόπουλος. “ Όταν μια ιδιωτική τράπεζα”, συνεχίζει, “αναλαμβάνει το κόστος καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών, δεν επιβαρύνονται τα ταμεία. Με το Δημόσιο όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το ζητούμενο για μάς είναι να συνεχίσει ο κρατικός προϋπολογισμός να καταβάλει τις εισφορές στα επικουρικά και στα ταμεία πρόνοιας τα οποία βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού”.
Όλο το άρθρο στο λινκ που ακολουθεί:
www.protothema.gr/economy/article/?aid=91827
Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010
Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - Παραπομπές για το Βατοπέδι¨μια τρύπα στο νερό!
Το είχανε από εδώ, το ζυγίσαν από εκεί, τελικά από τις συνολικά 15 κατηγορίες που είχαν αποδώσει στους 5 παραπεμφθέντες πρώην υπουργούς της ΝΔ, με αφορμή το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, μόνο οι 3 θα παραπεμπφθούν και αυτοί για ένα έκαστος.
Μάλιστα οι Κοι Ρουσόπουλος και Βουλγαράκης ουσιαστηκά απηλάγησαν, αφού δεν συγκέντρωσαν τον απαραίτητο αριθμό των 151 ψήφων που χρειάζονται για την παραπομπή τους στα "αδικήματα" που κατηγορούντο...
Συγκεκριμένα :
Για τον Θ. Ρουσόπουλο
131 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του για την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος
131 για απιστία
130 για παράβαση καθήκοντος.
Για τον Π. Δούκα
134 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του για την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος
156 για απιστία και
135 για παράβαση καθήκοντος
Για τον Ευ. Μπασιάκο
139 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του για την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος
162 για απιστία και
139 για παράβαση καθήκοντος
Για τον Αλ Κοντό
134 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του για την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρηματος
155 για απιστία και
136 για παράβαση καθήκοντος
Για τον Γ. Βουλγαράκη
104 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του για την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Δηλαδή, απλά μια απιστία στην "έρμη" την Ελλαδίτσα έκαναν(οι 3), ενώ οι υπόλοιποι για τα άλλα τίποτα!
Τι τις θέλουν τις προανακριτικές επιτροπές, αφού θα ψηφίσουν την "μη παραπομπή" τους μετά, δεν μπορώ να το καταλάβω.
Μπορώ δλδ, αλλά να γίνεται όλος αυτός ο σαματάς για το τίποτα, έλεος!
Από την άλλη μπορείς να πεις ότι τουλάχιστον κάποιος για κάτι κατηγορείτε και από εκεί όλο και κάτι ακόμα θα ακουστεί. Ναι, εντάξει! Όταν, αφού και εφ' όσον ξεκινήσει η δικαστική όδος και πάρει σάρκα και οστά η παραπομπή θα τα δούμε.
Μέχρι που να ξεκινήσει να λειτουργεί το σύστημα, να πάρει σειρά δικάσιμου, αναβολές, κόντρα αναβολές, απεργίες, πιέσεις, κλπ κλπ, ζήσε Μάη μου να φας τριφύλι!
Με τις υγείες μας...
ΥΓ Λίγο πριν την έναρξη της ψηφοφορίας είχε αποχωρήσει από την αίθουσα της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ., την οποία ακολούθησαν και οι βουλευτές του ΛΑΟΣ. Η αξιωματική αντιπολίτευση έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην απόφαση του προέδρου της Βουλής, Φ. Πετσάλνικου, να δεχθεί τις επιστολικές ψήφους των απόντων από τη διαδικασία βουλευτών, θέτοντας ταυτόχρονα και θέμα συνταγματικότητας της όλης διαδικασίας.
Είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω επιστολών τα 5 πρώην κυβερνητικά στελέχη, Θ. Ρουσόπουλος, Γ. Βουλγαράκης, Ευ. Μπασιάκος, Απ. Κοντός και Π. Δούκας, υπεραμύνθηκαν των επιλογών τους ή δήλωσαν πως δεν έχουν σχέση με την υπόθεση.
Μάλιστα οι Κοι Ρουσόπουλος και Βουλγαράκης ουσιαστηκά απηλάγησαν, αφού δεν συγκέντρωσαν τον απαραίτητο αριθμό των 151 ψήφων που χρειάζονται για την παραπομπή τους στα "αδικήματα" που κατηγορούντο...
Συγκεκριμένα :
Για τον Θ. Ρουσόπουλο
131 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του για την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος
131 για απιστία
130 για παράβαση καθήκοντος.
Για τον Π. Δούκα
134 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του για την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος
156 για απιστία και
135 για παράβαση καθήκοντος
Για τον Ευ. Μπασιάκο
139 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του για την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος
162 για απιστία και
139 για παράβαση καθήκοντος
Για τον Αλ Κοντό
134 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του για την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρηματος
155 για απιστία και
136 για παράβαση καθήκοντος
Για τον Γ. Βουλγαράκη
104 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής του για την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Δηλαδή, απλά μια απιστία στην "έρμη" την Ελλαδίτσα έκαναν(οι 3), ενώ οι υπόλοιποι για τα άλλα τίποτα!
Τι τις θέλουν τις προανακριτικές επιτροπές, αφού θα ψηφίσουν την "μη παραπομπή" τους μετά, δεν μπορώ να το καταλάβω.
Μπορώ δλδ, αλλά να γίνεται όλος αυτός ο σαματάς για το τίποτα, έλεος!
Από την άλλη μπορείς να πεις ότι τουλάχιστον κάποιος για κάτι κατηγορείτε και από εκεί όλο και κάτι ακόμα θα ακουστεί. Ναι, εντάξει! Όταν, αφού και εφ' όσον ξεκινήσει η δικαστική όδος και πάρει σάρκα και οστά η παραπομπή θα τα δούμε.
Μέχρι που να ξεκινήσει να λειτουργεί το σύστημα, να πάρει σειρά δικάσιμου, αναβολές, κόντρα αναβολές, απεργίες, πιέσεις, κλπ κλπ, ζήσε Μάη μου να φας τριφύλι!
Με τις υγείες μας...
ΥΓ Λίγο πριν την έναρξη της ψηφοφορίας είχε αποχωρήσει από την αίθουσα της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ., την οποία ακολούθησαν και οι βουλευτές του ΛΑΟΣ. Η αξιωματική αντιπολίτευση έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην απόφαση του προέδρου της Βουλής, Φ. Πετσάλνικου, να δεχθεί τις επιστολικές ψήφους των απόντων από τη διαδικασία βουλευτών, θέτοντας ταυτόχρονα και θέμα συνταγματικότητας της όλης διαδικασίας.
Είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω επιστολών τα 5 πρώην κυβερνητικά στελέχη, Θ. Ρουσόπουλος, Γ. Βουλγαράκης, Ευ. Μπασιάκος, Απ. Κοντός και Π. Δούκας, υπεραμύνθηκαν των επιλογών τους ή δήλωσαν πως δεν έχουν σχέση με την υπόθεση.
ΕΙΔΗΣΕΙΣ/ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ - Φώτιά στο "καλάθι" με τα βασικά είδη κατανάλωσης
Όπως το περιμέναμε και όχι όπως μας τα λένε.
Η νέα αύξηση του ΦΠΑ από το 11 στο 13% αναμένεται να βάλει φωτια στο "καλάθι της νοικοκυράς" καθώς θα ανατιμηθούν εκατοντάδες βασικά αγαθά, είδη διατροφής, εισιτήρια, κόμιστρα ταξί και ο λογιαριασμός της ΔΕΗ.
Για μια μέση οικογένεια και με τους "μετριοπαθέστερους" υπολογισμούς η ετήσια επιβάρυνση εκτιμάται στα 150 ευρώ ετησίως.
Πολύ μεγαλύτερη "ζημιά" στον οικογενειακό προϋπολογισμό(περίπου 900 ευρώ), εκτιμάται πως θα γίνει με την προσθετη επιβάρυνση, λόγω της ανόδου του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης(αναμένεται αύξηση κατά 60 λεπτά το λίτρο!). Η κυβέρνηση ανακοίνωσε επίδομα θέρμανσης συνολικού ύψους 200 εκ ευρώ, το οποίο όμως θα δοθεί με εισοδηματικά και άλλα κριτήρια. Αυτό σημαίνει ότι ο δικαιούχοι του επιδόματος θα είναι λίγοι...
Ας δούμε μερικά παραδείγματα σε τιμες ορισμένων προιόντων με αύξηση του ΦΠΑ στο 13% από 1ης Ιανουαρίου:
Ελαιολαδο από 5,15 σε 5,24
Ζάχαρη από 0,83 σε 0,84
Αλάτι από 1,13 σε 1,15
Μακαρόνια από 1,80 σε 1,83
Κοτόπουλο από 9,04 σε 9,20
Ψωμι από 1,60 σε 1,63
Γάλα από 1,05 σε 1,07
ΔΕΗ 2,75 ευρώ η αύξηση το τετράμηνο για λογαρισμό 150 ευρώ
Αυτή είναι η λαϊκή πολιτική περικοπών δαπανών, που δεν θα βλάψουν τα χαμηλά και μεσαία στρώματα.
Η νέα αύξηση του ΦΠΑ από το 11 στο 13% αναμένεται να βάλει φωτια στο "καλάθι της νοικοκυράς" καθώς θα ανατιμηθούν εκατοντάδες βασικά αγαθά, είδη διατροφής, εισιτήρια, κόμιστρα ταξί και ο λογιαριασμός της ΔΕΗ.
Για μια μέση οικογένεια και με τους "μετριοπαθέστερους" υπολογισμούς η ετήσια επιβάρυνση εκτιμάται στα 150 ευρώ ετησίως.
Πολύ μεγαλύτερη "ζημιά" στον οικογενειακό προϋπολογισμό(περίπου 900 ευρώ), εκτιμάται πως θα γίνει με την προσθετη επιβάρυνση, λόγω της ανόδου του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης(αναμένεται αύξηση κατά 60 λεπτά το λίτρο!). Η κυβέρνηση ανακοίνωσε επίδομα θέρμανσης συνολικού ύψους 200 εκ ευρώ, το οποίο όμως θα δοθεί με εισοδηματικά και άλλα κριτήρια. Αυτό σημαίνει ότι ο δικαιούχοι του επιδόματος θα είναι λίγοι...
Ας δούμε μερικά παραδείγματα σε τιμες ορισμένων προιόντων με αύξηση του ΦΠΑ στο 13% από 1ης Ιανουαρίου:
Ελαιολαδο από 5,15 σε 5,24
Ζάχαρη από 0,83 σε 0,84
Αλάτι από 1,13 σε 1,15
Μακαρόνια από 1,80 σε 1,83
Κοτόπουλο από 9,04 σε 9,20
Ψωμι από 1,60 σε 1,63
Γάλα από 1,05 σε 1,07
ΔΕΗ 2,75 ευρώ η αύξηση το τετράμηνο για λογαρισμό 150 ευρώ
Αυτή είναι η λαϊκή πολιτική περικοπών δαπανών, που δεν θα βλάψουν τα χαμηλά και μεσαία στρώματα.
ΧΙΟΥΜΟΡ - Το "Οργανόγραμμα" της Ε.Ε.
Μια πρωτότυπη, χιουμοριστική, παρουσιάση (που ίσως να μην απέχει και πολύ από την αλήθεια), παρουσιάστηκε στο διαδίκτυο, στην παρακάτω γελειογραφία-αφίσα.
Μας βρήκατε; Να μας χαιρόμαστε!
Μας βρήκατε; Να μας χαιρόμαστε!
Γράφει η "Κουκίδα"
*Γράφει η Κουκίδα**
Ποιος το πίστευε. Και ξαφνικά η Κύπρος έγινε μεγάλος
παίχτης. Εν μια νυκτί. Η γερμανική πρεσβεία στη Λευκωσία,
ενημέρωσε το προεδρικό ότι η Άγγελα Μέρκελ θέλει να
επισκεφθεί το νησί.
Αυτό λίγες μόνο μέρες μετά την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου
Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. Με το που κυκλοφόρησε το νέο, ο Σύριος
πρόεδρος ειδοποίησε την δική του πρεσβεία να μεταφέρει στον
πρόεδρο της Κύπρου, Δημήτρη Χριστόφια «ότι επιθυμεί να τον
δει πριν την κυρία Μέρκελ».
Προχθές ολοκληρώθηκε και η «έκτακτη» επίσκεψη του Λιβάνιου
πρωθυπουργού. Η πλειονότητα των Κυπρίων πολιτών διερωτούνται
«τι έγινε και ξαφνικά όλοι αυτοί μας θυμήθηκαν;». Οι πιο
υποψιασμένοι ήξεραν.
Το βράδυ της Παρασκευής έσκασε και η βόμβα: Ο κ. Χριστόφιας
ειδοποίησε τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν «ότι
δεν έχει χρόνο να μεταβεί στην Νέα Υόρκη γιατί πρέπει να
παρευρεθεί στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ και αμέσως μετά, θα
υποδεχθεί τον Σύριο ομόλογο του, Μπασιάρ Αλ Ασσαντ».
Προηγήθηκε επείγουσα πρόσκληση του Κι Μουν προς την κυπριακή
κυβέρνηση και την τουρκοκυπριακή ηγεσία για τριμερή
συνάντηση, με στόχο την επίλυση του Κυπριακού.
Τριάντα έξι χρόνια τώρα οι Κύπριοι χιλιοπαρακαλούσαν για μια
τέτοια πρόσκληση. Και πανηγύριζαν όταν κάποιος έλληνας
αξιωματούχος (ανεπίσημα πάντα για να μην. ενοχληθούν οι
Τούρκοι) επισκεπτόταν την Λευκωσία. Σπανίως πήγαιναν στο
νησί αξιωματούχοι από άλλες χώρες, για τον ίδιο ακριβώς
λόγο. Και τώρα ο κ. Χριστόφιας δήλωσε ότι είναι πολύ. busy
για να δει τον γ.γ. του ΟΗΕ!! Τι μεσολάβησε;;;
Οι γεωτρήσεις έδειξαν πετρέλαιο. Πολύ πετρέλαιο. Στα ανοικτά
της Κύπρου με την Συρία, τον Λίβανο και την Αίγυπτο. Μόνο
που το μεγαλύτερο μέρος πέφτει εντός της κυπριακής
υφαλοκρηπίδας. Ρώσοι, Γερμανοί και λοιποί συνωστίζονται για
να εξασφαλίσουν συμφωνίες προς όφελος εταιριών της χώρας
τους. Τα οικονομικά συμφέροντα ανέκαθεν υπαγόρευαν την
εξωτερική πολιτική. Γι' αυτό και η κ. Μέρκελ δεν διστάζει να
επισκεφθεί την «μικρή» Κύπρο. Ο Δ. Χριστόφιας κατάλαβε που
πάει το πράγμα και άνοιξε το παιχνίδι. Θέλετε κομμάτι από
την πίτα; Βάλτε πλάτες να κλείσει το Κυπριακό, είπε. Την
πρώτη επίσημη πλάτη έβαλε η Ρωσία. Αμέσως τσίμπησε και το
Βερολίνο. Η Ουάσινγκτον, που παρακολουθεί τις εξελίξεις με
ιδιαίτερη αμηχανία, χτύπησε την πόρτα της Λευκωσίας μέσω του
Μπαν Κι Μουν. Μόνο που η Λευκωσία είπε no thanks guys, δεν
βιαζόμαστε και άρχισε να στρώνει το χαλί βάζοντας τους
δικούς της όρους.
Τα βλέπει αυτά ο Γιώργος; Έτσι θα μπορούσε να παίζεται το
παιχνίδι. Όχι να μοιράζεται το Αιγαίο στα δύο. Ας πάρει
κανένα μάθημα από τους «μικρούς».
ΥΓ: Α, και George. Και η Κύπρος είναι υπό επιτήρηση λόγω
υψηλού ελλείμματος. Η Κομισιόν έστειλε ραβασάκι ότι «μέσα σε
3 χρόνια πρέπει να μειώσετε το έλλειμμα στο 3%». Η Λευκωσία
απάντησε «εμείς είμαστε αριστερή κυβέρνηση και κάνουμε
κοινωνική πολιτική. Δεν υπάρχει περίπτωση να κόψουμε μισθούς
και συντάξεις. Θα μειώσουμε το έλλειμμα, αλλά σε 5 χρόνια».
Και αμέσως ανακοίνωσε έκτακτο επίδομα για όλους ύψους 300
ευρώ. Για να τους σπάσει τα νεύρα. Εκνευρίστηκαν οι
Βρυξέλλες που πήγαν να απειλήσουν με κυρώσεις. Για να πάρουν
την αποθεωτική απάντηση «εάν μας πιέσετε, θα βάζουμε βέτο σε
όποια απόφαση πάει να περάσει η ΕΕ μέχρι την δευτέρα
παρουσία». Φοβήθηκαν οι Βρυξέλλες ότι η «κομμουνιστική
κυβέρνηση της Κύπρου» δεν το' χει και πολύ να αποφασίσει
έξοδο από την ευρωζώνη και σιώπησαν. Βρε, τσαμπουκά οι
μικροί!!! Αλήθεια, με τις γεωτρήσεις στο Αιγαίο, τι γίνεται;
Regards
Ποιος το πίστευε. Και ξαφνικά η Κύπρος έγινε μεγάλος
παίχτης. Εν μια νυκτί. Η γερμανική πρεσβεία στη Λευκωσία,
ενημέρωσε το προεδρικό ότι η Άγγελα Μέρκελ θέλει να
επισκεφθεί το νησί.
Αυτό λίγες μόνο μέρες μετά την επίσκεψη του Ρώσου προέδρου
Ντιμίτρι Μεντβέντεφ. Με το που κυκλοφόρησε το νέο, ο Σύριος
πρόεδρος ειδοποίησε την δική του πρεσβεία να μεταφέρει στον
πρόεδρο της Κύπρου, Δημήτρη Χριστόφια «ότι επιθυμεί να τον
δει πριν την κυρία Μέρκελ».
Προχθές ολοκληρώθηκε και η «έκτακτη» επίσκεψη του Λιβάνιου
πρωθυπουργού. Η πλειονότητα των Κυπρίων πολιτών διερωτούνται
«τι έγινε και ξαφνικά όλοι αυτοί μας θυμήθηκαν;». Οι πιο
υποψιασμένοι ήξεραν.
Το βράδυ της Παρασκευής έσκασε και η βόμβα: Ο κ. Χριστόφιας
ειδοποίησε τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν «ότι
δεν έχει χρόνο να μεταβεί στην Νέα Υόρκη γιατί πρέπει να
παρευρεθεί στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ και αμέσως μετά, θα
υποδεχθεί τον Σύριο ομόλογο του, Μπασιάρ Αλ Ασσαντ».
Προηγήθηκε επείγουσα πρόσκληση του Κι Μουν προς την κυπριακή
κυβέρνηση και την τουρκοκυπριακή ηγεσία για τριμερή
συνάντηση, με στόχο την επίλυση του Κυπριακού.
Τριάντα έξι χρόνια τώρα οι Κύπριοι χιλιοπαρακαλούσαν για μια
τέτοια πρόσκληση. Και πανηγύριζαν όταν κάποιος έλληνας
αξιωματούχος (ανεπίσημα πάντα για να μην. ενοχληθούν οι
Τούρκοι) επισκεπτόταν την Λευκωσία. Σπανίως πήγαιναν στο
νησί αξιωματούχοι από άλλες χώρες, για τον ίδιο ακριβώς
λόγο. Και τώρα ο κ. Χριστόφιας δήλωσε ότι είναι πολύ. busy
για να δει τον γ.γ. του ΟΗΕ!! Τι μεσολάβησε;;;
Οι γεωτρήσεις έδειξαν πετρέλαιο. Πολύ πετρέλαιο. Στα ανοικτά
της Κύπρου με την Συρία, τον Λίβανο και την Αίγυπτο. Μόνο
που το μεγαλύτερο μέρος πέφτει εντός της κυπριακής
υφαλοκρηπίδας. Ρώσοι, Γερμανοί και λοιποί συνωστίζονται για
να εξασφαλίσουν συμφωνίες προς όφελος εταιριών της χώρας
τους. Τα οικονομικά συμφέροντα ανέκαθεν υπαγόρευαν την
εξωτερική πολιτική. Γι' αυτό και η κ. Μέρκελ δεν διστάζει να
επισκεφθεί την «μικρή» Κύπρο. Ο Δ. Χριστόφιας κατάλαβε που
πάει το πράγμα και άνοιξε το παιχνίδι. Θέλετε κομμάτι από
την πίτα; Βάλτε πλάτες να κλείσει το Κυπριακό, είπε. Την
πρώτη επίσημη πλάτη έβαλε η Ρωσία. Αμέσως τσίμπησε και το
Βερολίνο. Η Ουάσινγκτον, που παρακολουθεί τις εξελίξεις με
ιδιαίτερη αμηχανία, χτύπησε την πόρτα της Λευκωσίας μέσω του
Μπαν Κι Μουν. Μόνο που η Λευκωσία είπε no thanks guys, δεν
βιαζόμαστε και άρχισε να στρώνει το χαλί βάζοντας τους
δικούς της όρους.
Τα βλέπει αυτά ο Γιώργος; Έτσι θα μπορούσε να παίζεται το
παιχνίδι. Όχι να μοιράζεται το Αιγαίο στα δύο. Ας πάρει
κανένα μάθημα από τους «μικρούς».
ΥΓ: Α, και George. Και η Κύπρος είναι υπό επιτήρηση λόγω
υψηλού ελλείμματος. Η Κομισιόν έστειλε ραβασάκι ότι «μέσα σε
3 χρόνια πρέπει να μειώσετε το έλλειμμα στο 3%». Η Λευκωσία
απάντησε «εμείς είμαστε αριστερή κυβέρνηση και κάνουμε
κοινωνική πολιτική. Δεν υπάρχει περίπτωση να κόψουμε μισθούς
και συντάξεις. Θα μειώσουμε το έλλειμμα, αλλά σε 5 χρόνια».
Και αμέσως ανακοίνωσε έκτακτο επίδομα για όλους ύψους 300
ευρώ. Για να τους σπάσει τα νεύρα. Εκνευρίστηκαν οι
Βρυξέλλες που πήγαν να απειλήσουν με κυρώσεις. Για να πάρουν
την αποθεωτική απάντηση «εάν μας πιέσετε, θα βάζουμε βέτο σε
όποια απόφαση πάει να περάσει η ΕΕ μέχρι την δευτέρα
παρουσία». Φοβήθηκαν οι Βρυξέλλες ότι η «κομμουνιστική
κυβέρνηση της Κύπρου» δεν το' χει και πολύ να αποφασίσει
έξοδο από την ευρωζώνη και σιώπησαν. Βρε, τσαμπουκά οι
μικροί!!! Αλήθεια, με τις γεωτρήσεις στο Αιγαίο, τι γίνεται;
Regards
Αφιέρωμα στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
2010 17 Νοεμβρίου – μικρό αφιέρωμα - Γιώργος Κούκιος
ΔΕΝ βαρέθηκα όλα αυτά τα χρόνια να αγωνίζομαι όπως μπορώ και να περιμένω όσο αντέχω. Κουράστηκα όμως να υπομένω –στο όνομα της ισηγορίας- την συνεχή διαστρέβλωση της ιστορίας, ιδιαίτερα από εκείνους που δε λεν να αποβάλουν τον μεσαίωνα και τον φασισμό από τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά τους.
www.youtube.com/watch?v=S_yoaVPTABQ&feature=related
ΦΤΑΝΕΙ πιά λοιπόν! Να το βουλώσουν το επί τέλους, από τη μια τα φασιστοειδή που αμφισβητούν τόσο τους Νεκρούς όσο το ότι συνέβη η εξέγερση του Πολυτεχνείο, κι από την άλλη όσοι καπηλεύτηκαν τόσο τη λαϊκή οργή όσο και την Θυσία που συντελέστηκε τότε.
www.youtube.com/watch?v=2i8IBzPB_9g&feature=related
ΡΩΤΟΥΝ τα παιδιά μας να μάθουν: πώς και γιατί τότε, πώς και γιατί μετά... η ίδια γενιά ανθρώπων, μπορεί να χρεώνεται με σελίδες ηρωισμού και με σελίδες κατάπτωσης. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΓΕΝΙΑΣ. Είναι θέμα προσωπικό, νοοτροπίας, παιδείας. Καθένας, κάνει τις επιλογές του. Ο μύθος των "Γενεών" βολεύει πολύ το σακούλεμα και την απαξίωση.
www.youtube.com/watch?v=xBBPpaE-kxQ&feature=related
ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ: Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, που τόσοι το φτύσανε κατάμουτρα και το ειρωνεύτηκαν τα τελευταία χρόνια (θέλαν να μας πείσουν κάποιοι ψευτομοντερνολογιότατοι πως ήταν ξεπερασμένο), ή το καπηλεύτηκαν κάποιοι άλλοι, είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Δεν είναι η φρίκη, είναι η ζωή που σου ανήκει (Ξύλινα Σπαθιά).
www.youtube.com/watch?v=wxIuUgrXgFY
ΤΟ ΠΑΡΑΣΥΝΘΗΜΑ ήταν και παραμένει για όσους αγωνίζονται κι είναι νέοι διαχρονικά στα μυαλά: Αλληλοβοήθεια – Καλλιέργεια – Προσωπικός Αγώνας. Με τις αισθήσεις μας ορθάνοιχτες, και την κρίση μας καλοακονισμένη.
www.youtube.com/watch?v=RkpHAFjZpQw
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ; Σε μια πατρίδα που μετράει αδιάκοπα πληγές, βρισιές κι ασέλγειες στο κορμί, από την επανάσταση του 1821 ίσαμε δω. Πόσο ακόμα; Σε μια ήπειρο που ματοκύλισε σ'έναν αιώνα δυό φορές τον κόσμον όλο. Πόσο ακόμα; Σ'έναν πλανήτη που σε λίγο θ'αρχίσει να κάνει τούμπες στο διάστημα σαν τρύπιο μπαλόνι, πόσο ακόμα;
www.youtube.com/watch?v=SKa37X640-0
ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ στο "γιατί τότε" και "πώς", αλλά και το "πώς θα" και "αν θα", δε δίνει μονάχα η ιστορία. Αυτή είναι συχνά έρμαιο, κυρίως των σκουληκιών της καθημερινότητας που γίναν επικριτές της δημοκρατίας που τους έδωσε ίσο δικαίωμα έκφρασης για να προσβάλλουν τη μνήμη μας. Τις απαντήσεις, τις έχουν και τις διατηρούν ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ.
www.youtube.com/watch?v=2YxzApTeJWc&feature=related
Καλή σας μέρα.
ΔΕΝ βαρέθηκα όλα αυτά τα χρόνια να αγωνίζομαι όπως μπορώ και να περιμένω όσο αντέχω. Κουράστηκα όμως να υπομένω –στο όνομα της ισηγορίας- την συνεχή διαστρέβλωση της ιστορίας, ιδιαίτερα από εκείνους που δε λεν να αποβάλουν τον μεσαίωνα και τον φασισμό από τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά τους.
www.youtube.com/watch?v=S_yoaVPTABQ&feature=related
ΦΤΑΝΕΙ πιά λοιπόν! Να το βουλώσουν το επί τέλους, από τη μια τα φασιστοειδή που αμφισβητούν τόσο τους Νεκρούς όσο το ότι συνέβη η εξέγερση του Πολυτεχνείο, κι από την άλλη όσοι καπηλεύτηκαν τόσο τη λαϊκή οργή όσο και την Θυσία που συντελέστηκε τότε.
www.youtube.com/watch?v=2i8IBzPB_9g&feature=related
ΡΩΤΟΥΝ τα παιδιά μας να μάθουν: πώς και γιατί τότε, πώς και γιατί μετά... η ίδια γενιά ανθρώπων, μπορεί να χρεώνεται με σελίδες ηρωισμού και με σελίδες κατάπτωσης. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΓΕΝΙΑΣ. Είναι θέμα προσωπικό, νοοτροπίας, παιδείας. Καθένας, κάνει τις επιλογές του. Ο μύθος των "Γενεών" βολεύει πολύ το σακούλεμα και την απαξίωση.
www.youtube.com/watch?v=xBBPpaE-kxQ&feature=related
ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ: Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, που τόσοι το φτύσανε κατάμουτρα και το ειρωνεύτηκαν τα τελευταία χρόνια (θέλαν να μας πείσουν κάποιοι ψευτομοντερνολογιότατοι πως ήταν ξεπερασμένο), ή το καπηλεύτηκαν κάποιοι άλλοι, είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Δεν είναι η φρίκη, είναι η ζωή που σου ανήκει (Ξύλινα Σπαθιά).
www.youtube.com/watch?v=wxIuUgrXgFY
ΤΟ ΠΑΡΑΣΥΝΘΗΜΑ ήταν και παραμένει για όσους αγωνίζονται κι είναι νέοι διαχρονικά στα μυαλά: Αλληλοβοήθεια – Καλλιέργεια – Προσωπικός Αγώνας. Με τις αισθήσεις μας ορθάνοιχτες, και την κρίση μας καλοακονισμένη.
www.youtube.com/watch?v=RkpHAFjZpQw
ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ; Σε μια πατρίδα που μετράει αδιάκοπα πληγές, βρισιές κι ασέλγειες στο κορμί, από την επανάσταση του 1821 ίσαμε δω. Πόσο ακόμα; Σε μια ήπειρο που ματοκύλισε σ'έναν αιώνα δυό φορές τον κόσμον όλο. Πόσο ακόμα; Σ'έναν πλανήτη που σε λίγο θ'αρχίσει να κάνει τούμπες στο διάστημα σαν τρύπιο μπαλόνι, πόσο ακόμα;
www.youtube.com/watch?v=SKa37X640-0
ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ στο "γιατί τότε" και "πώς", αλλά και το "πώς θα" και "αν θα", δε δίνει μονάχα η ιστορία. Αυτή είναι συχνά έρμαιο, κυρίως των σκουληκιών της καθημερινότητας που γίναν επικριτές της δημοκρατίας που τους έδωσε ίσο δικαίωμα έκφρασης για να προσβάλλουν τη μνήμη μας. Τις απαντήσεις, τις έχουν και τις διατηρούν ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ.
www.youtube.com/watch?v=2YxzApTeJWc&feature=related
Καλή σας μέρα.
Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010
Ο "Θάνατος" της κοινής Λογικής...
Μια Νεκρολογία που δημοσιεύτηκε στους Times του Λονδίνου –
Ενδιαφέρουσα και δυστυχώς μάλλον αληθινή.
Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης, της Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της αφού το μητρώο γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις. Θα τη θυμόμαστε ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως αυτά:
-Έχε την κοινή λογική να προστατεύεσαι,
-Γιατί το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι,
-Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη και
-Ίσως ήταν δικό μου το φταίξιμο.
Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές, συνετές οικονομικές πολιτικές (μη ξοδεύετε περισσότερα απ’ αυτά που κερδίζετε) και αξιόπιστες στρατηγικές (υπεύθυνοι είναι οι ενήλικες κι όχι τα παιδιά).
Η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία όταν τέθηκαν σε ισχύ καλοπροαίρετοι αλλά αυταρχικοί κανονισμοί. Αναφορές για ένα 6χρονο αγόρι που κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση επειδή φίλησε μια συμμαθήτριά του, για εφήβους που αποβλήθηκαν από το σχολείο επειδή χρησιμοποίησαν στοματικό διάλυμα μετά το γεύμα και για έναν δάσκαλο που απολύθηκε επειδή επέπληξε έναν απείθαρχο μαθητή, απλώς επιδείνωσαν την κατάστασή της.
Η Κοινή Λογική έχασε έδαφος όταν γονείς επιτέθηκαν σε δασκάλους επειδή έκαναν τη δουλειά που οι ίδιοι δεν είχαν καταφέρει να κάνουν αναφορικά με την πειθάρχηση των ανυπάκουων παιδιών τους.
Η υγεία της επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο όταν τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παίρνουν τη γονική συναίνεση για να βάλουν αντηλιακό ή να δώσουν μια ασπιρίνη σ’ ένα μαθητή αλλά δεν μπορούσαν να ενημερώσουν τους γονείς όταν μια μαθήτρια έμενε έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση.
Η Κοινή Λογική έχασε τη θέληση για ζωή όταν οι εκκλησίες έγιναν επιχειρήσεις και οι εγκληματίες τύγχαναν καλύτερης μεταχείρισης από τα θύματά τους.
Η Κοινή Λογική δεν κατάφερε να ξεπεράσει το γεγονός ότι, όχι μόνο δεν μπορούσες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου από ένα διαρρήκτη μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, αλλά ο διαρρήκτης μπορούσε και να σε μηνύσει για βιαιοπραγία.
Η Κοινή Λογική παραιτήθηκε τελικά από κάθε θέληση για ζωή όταν μια γυναίκα που τάχα δεν κατάλαβε ότι ένα αχνιστό φλιτζάνι καφέ ήταν ζεστό, έχυσε λίγο στην ποδιά της κι ανταμείφθηκε άμεσα μ’ έναν τεράστιο διακανονισμό.
Πριν από το θάνατο της Κοινής Λογικής είχε προηγηθεί ο θάνατος των γονιών της, της Αλήθειας και της Εμπιστοσύνης, της συζύγου Σύνεσης και των παιδιών της Ευθύνης και Λογικής.
Έχουν επιζήσει τα 4 ετεροθαλή αδέλφια της:
Ξέρω τα Δικαιώματά μου
Το Θέλω τώρα
Κάποιος άλλος φταίει
Είμαι θύμα
Στην κηδεία της δεν παρευρέθησαν πολλοί καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε. Αν τη θυμάστε ακόμα, προωθήστε το. Αν όχι, συνταχθείτε με την πλειοψηφία και μην κάνετε τίποτα.
Ενδιαφέρουσα και δυστυχώς μάλλον αληθινή.
Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης παλιάς φίλης, της Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της αφού το μητρώο γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις. Θα τη θυμόμαστε ως κάποια που μας δίδαξε πολύτιμα μαθήματα όπως αυτά:
-Έχε την κοινή λογική να προστατεύεσαι,
-Γιατί το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι,
-Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη και
-Ίσως ήταν δικό μου το φταίξιμο.
Η Κοινή Λογική έζησε σύμφωνα με απλές, συνετές οικονομικές πολιτικές (μη ξοδεύετε περισσότερα απ’ αυτά που κερδίζετε) και αξιόπιστες στρατηγικές (υπεύθυνοι είναι οι ενήλικες κι όχι τα παιδιά).
Η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία όταν τέθηκαν σε ισχύ καλοπροαίρετοι αλλά αυταρχικοί κανονισμοί. Αναφορές για ένα 6χρονο αγόρι που κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση επειδή φίλησε μια συμμαθήτριά του, για εφήβους που αποβλήθηκαν από το σχολείο επειδή χρησιμοποίησαν στοματικό διάλυμα μετά το γεύμα και για έναν δάσκαλο που απολύθηκε επειδή επέπληξε έναν απείθαρχο μαθητή, απλώς επιδείνωσαν την κατάστασή της.
Η Κοινή Λογική έχασε έδαφος όταν γονείς επιτέθηκαν σε δασκάλους επειδή έκαναν τη δουλειά που οι ίδιοι δεν είχαν καταφέρει να κάνουν αναφορικά με την πειθάρχηση των ανυπάκουων παιδιών τους.
Η υγεία της επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο όταν τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παίρνουν τη γονική συναίνεση για να βάλουν αντηλιακό ή να δώσουν μια ασπιρίνη σ’ ένα μαθητή αλλά δεν μπορούσαν να ενημερώσουν τους γονείς όταν μια μαθήτρια έμενε έγκυος και ήθελε να κάνει έκτρωση.
Η Κοινή Λογική έχασε τη θέληση για ζωή όταν οι εκκλησίες έγιναν επιχειρήσεις και οι εγκληματίες τύγχαναν καλύτερης μεταχείρισης από τα θύματά τους.
Η Κοινή Λογική δεν κατάφερε να ξεπεράσει το γεγονός ότι, όχι μόνο δεν μπορούσες να υπερασπιστείς τον εαυτό σου από ένα διαρρήκτη μέσα στο ίδιο σου το σπίτι, αλλά ο διαρρήκτης μπορούσε και να σε μηνύσει για βιαιοπραγία.
Η Κοινή Λογική παραιτήθηκε τελικά από κάθε θέληση για ζωή όταν μια γυναίκα που τάχα δεν κατάλαβε ότι ένα αχνιστό φλιτζάνι καφέ ήταν ζεστό, έχυσε λίγο στην ποδιά της κι ανταμείφθηκε άμεσα μ’ έναν τεράστιο διακανονισμό.
Πριν από το θάνατο της Κοινής Λογικής είχε προηγηθεί ο θάνατος των γονιών της, της Αλήθειας και της Εμπιστοσύνης, της συζύγου Σύνεσης και των παιδιών της Ευθύνης και Λογικής.
Έχουν επιζήσει τα 4 ετεροθαλή αδέλφια της:
Ξέρω τα Δικαιώματά μου
Το Θέλω τώρα
Κάποιος άλλος φταίει
Είμαι θύμα
Στην κηδεία της δεν παρευρέθησαν πολλοί καθώς ελάχιστοι συνειδητοποίησαν ότι απεβίωσε. Αν τη θυμάστε ακόμα, προωθήστε το. Αν όχι, συνταχθείτε με την πλειοψηφία και μην κάνετε τίποτα.
Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010
Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010
Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010
Άστο...Μεγάλε, δεν γίνεται!
Και για να ευθυμήσουμε λίγο, δείτε αυτό το βιντεάκι που έφτιαξε η ομάδα του blogspot, "Tromaktikos"
http://www.youtube.com/watch?v=AbMr6oPE9dw&feature=player_embedded
http://www.youtube.com/watch?v=AbMr6oPE9dw&feature=player_embedded
Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010
ΣΧΟΛΙΟ - Γιατί πρέπει να ρίξουμε το...κουκί μας στις εκλογές!
Ακούω και διαβάζω εδώ και καιρό για τις επερχόμενες Δημοτικές και Περιφεριακές εκλογές και την αναγκαιότητα, τα εκβιαστικά διλήματα ή την ολική απαξίωση, ως προς την προσέλευση του κόσμου και την ψηφοφορία.
Τι διακαναλικές "συνεντεύξεις", τι "προσωπικές" συνεντεύξεις και μηνύματα των πολιτικών "αρχηγών", τι αναλύσεις για την πολιτικοποίηση ή όχι ενός θεσμού, που η αλλαγή του ψηφίστηκε μόλις λίγους μήνες πριν...
Είναι σίγουρο ότι διάγουμε την πιό νεφελώδη περίοδο της νέας Ελληνικής Ιστορίας και τα συμπεράσματα για το ποιός και τι έφταιξε που έχουμε φτάσει, σε αυτόν τον πολιτικό "αχταρμά", θα αργήσουν πολύ να βγουν. Και αυτό γιατί οι μελλοντικοί ερευνητές θα πρέπει να ψάξουν πολύ πιο βαθιά από τα δημοσιέυματα των ΜΜΕ(εγχώριων και μη...)
Ας γυρίσουμε όμως στο θέμα μας.
Να ψηφίσουμε ή όχι; Να τους μαυρίσουμε ή να τους "γράψουμε" στα άγραφα; Να πάμε με το μνημόνιο ή να τους ¨μνημονεύσουμε" όπως τους αξίζει;
Πέρα από αυτά τα απλά ερωτήματα, υπάρχει ένα που(και αυτή την φορά), θα μείνει εκκρεμές και αναπάντητο. Και είναι σημαντικό για τους "μέλλοντες" πολιτικούς να βρουν την απάντηση, καθώς θα βρουν και αντίστοιχο "πελατολόγιο"...
Το ερώτημα, λοιπόν, κατ' εμέ είναι: "γιατί να πάω να ψηφίσω;"
Αν παραβλέψουμε τα "υποκριτικά" συνθήματολογικά διλήματα που μας βάζουν με το έτσι θέλω, ο ένας και απλούστερος λόγος είναι ο εξής: γιατί αν (κατ' ελάχιστον), από αυτούς που δεν ψήφιζαν, προσέρχονταν στις κάλπες το αναλογούν ποσοστό αυτών που, συνήθως, ψηφίζουν, θα έβγαζαν ή κυβέρνηση(και μάλιστα με αυτονομία) ή έστω την ισχυρότερη αντιπολίτευση!
Και εξηγούμε σε απλά ελληνικά και μαθηματικά...:
Για παράδειγμα, ας πάρουμε ένα εκλογικό τμήμα(φανταστικό των 500 μελών) και ας πούμε ότι σε αυτό ψήφιζαν το(συνήθως παραδοσιακό) 70%, ήτοι 350 ψήφοι. Ας βγάλουμε λοιπόν κάποια απλά πρόχειρα αποτελέσματα(όποια σχέση με την πραγματικότητα είναι δυνατή, αρκεί να έχετε "φαντασία")
ΣΟΚ και ΔΕΟΣ: 140 ψήφοι ή ποσοστό 40%
Παλιά Δημοκοπία: 105 ψήφοι ή ποσοστό 30%
Κατιφέδες: 35 ψήφοι ή ποσοστό 10%
Ανορθόδοξος Πατριωτισμός: 21 ψήφοι ή ποσοστό 6%
Ξώφαλτσα: 14 ψήφοι ή ποσοστό 4%
Υποδέλοιποι(περίπου 15 "αποκόμματα"): σύνολο 28 ψήφοι ή ποσοστό 8%
Λευκά/Άκυρα: 7 ψήφοι ή ποσοστό 2%
Κοιτάχτε πως ανατρέπονται τα νούμερα, αν δούμε πως(και αφού πρώτα ξεπεράσουμε πως το τμήμα μπορεί να είχε 350 ψηφοφόρους και να ψήφιζαν ΟΛΟΙ!!! Τα αποτελέσματα θα ήταν τα πραγματικά και σύμφωνα με τα αποτελέσματα όπως και επίσης αν δεχτούμε πως οι "αντιρησίες" ψήφου θα διανέμονταν στα ίδια ποσοστά, όπως αυτοί που ψήφισαν).
Ας υποθέσουμε λοιπόν πως, από τους "αντιρησίες" θα ερχόντουσαν να ψηφίσουν το αντίστοιχο ποσοστό του 70%, ήτοι 105 ψήφοι!
Αυτοί οι ψήφοι το σίγουρο είναι πως δεν θα είχαν "πέραση" στους λεγόμενους "μονομάχους" καθώς οι αντιρησίες είναι συνήθως αριστερής απόχρωσης ή νεαροί της άποψης: "που να τρέχω τώρα να ψηφίσω τον κάθε χλιμίτζουρα;"
Έτσι λοιπόν και με βάση αυτήν τη λογική, οι ψήφοι αυτοί θα κατανέμονταν με το αντιστρόφως ανάλογο ποσοστό με βάση τον παραπάνω πίνακα των αποτελεσμάτων.
Δηλαδή:
ΣΟΚ και ΔΕΟΣ: 2 ψήφοι ή ποσοστό 2%
Παλιά Δημοκοπία: 4 ψήφοι ή ποσοστό 4%
Κατιφέδες: 6 ψήφοι ή ποσοστό 6%
Ανορθόδοξος Πατριωτισμός: 8 ψήφοι ή ποσοστό 8%
Ξώφαλτσα: 11 ψήφοι ή ποσοστό 10%
Υποδέλοιποι(περίπου 15 "αποκόμματα"): σύνολο 32 ψήφοι ή ποσοστό 30%
Λευκά/Άκυρα: 42 ψήφοι ή ποσοστό 40%
Να δούμε και το(συνολικό-φανταστικό), αποτέλεσμα, σύμφωνα με την λογική που παρουσίασα; Έχουμε λοιπόν:
ΣΟΚ και ΔΕΟΣ: 140+2= 142 ψήφοι ή ποσοστό 31,20%
Παλιά Δημοκοπία: 105+4= 109 ψήφοι ή ποσοστό 23,95%
Κατιφέδες: 35+6= 41 ψήφοι ή ποσοστό 9%
Ανορθόδοξος Πατριωτισμός: 21+8= 29 ψήφοι ή ποσοστό 6,37%
Ξώφαλτσα: 14+11= 25 ψήφοι ή ποσοστό 5,49%
Υποδέλοιποι(περίπου 15 "αποκόμματα"): σύνολο 28+32= 60 ψήφοι ή ποσοστό 13,18% (!!!)
Λευκά/Άκυρα: 7+42= 49 ψήφοι ή ποσοστό 10,76% (...!!!...)
Είναι φανερό λοιπόν πως, αν κάποιος μπορούσε να "πείσει" του "αντιρησίες" για την "ευκολία" που παρέχουν στους μονομάχους-δεινοσαύρους της πολιτικής μας σκηνής και ταυτόχρονα να ψηφίσουν, το πολιτικό μας σκηνικό θα ήταν τελείως μα ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικό και κατά μία συνθήκη(και υπόθεση), σίγουρα καλύτερο.
Το να μην ψηφίσεις είναι μια επιλογή καθ' όλα σεβαστή και σίγουρα, για τους περισσότερους είναι ΚΑΙ διαμαρτυρία. Όμως είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά να καταλάβουν όλοι οι πολίτες, ανεξαρτήτου "χρώματος", πως η δύναμη της ψήφου είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο πραγματικά πιστεύουν.
Κλείνοντας να πω πως είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε βαρεθεί να αποφασίζουν για τις τύχες μας, κάποιοι ερήμην μας. Όμως τείνω να καταλήξω πως, έχουμε ότι μας αξίζει, αφού αν δεν μπορούμε να πείσουμε αυτούς του "αντιρησίες", εμείς που ζητάμε κάτι διαφορετικό, κάτι που θα μας κάνει να ελπίζουμε ξανά, είμαστε άξιοι της όποιας τύχης μας επιφυλάσει το όποιο κέντρο απόφασεων, με όσα αρχικά γράμματα και αν έχει και οπουδήποτε και αν συνεδριάζει!
Μην αφήνετε τις αποφάσεις για το μέλλον, να τις πάρουν ερήμην σας.
Ξυπνήστε και ψηφίστε.
Τώρα που είναι νωρίς!
Τι διακαναλικές "συνεντεύξεις", τι "προσωπικές" συνεντεύξεις και μηνύματα των πολιτικών "αρχηγών", τι αναλύσεις για την πολιτικοποίηση ή όχι ενός θεσμού, που η αλλαγή του ψηφίστηκε μόλις λίγους μήνες πριν...
Είναι σίγουρο ότι διάγουμε την πιό νεφελώδη περίοδο της νέας Ελληνικής Ιστορίας και τα συμπεράσματα για το ποιός και τι έφταιξε που έχουμε φτάσει, σε αυτόν τον πολιτικό "αχταρμά", θα αργήσουν πολύ να βγουν. Και αυτό γιατί οι μελλοντικοί ερευνητές θα πρέπει να ψάξουν πολύ πιο βαθιά από τα δημοσιέυματα των ΜΜΕ(εγχώριων και μη...)
Ας γυρίσουμε όμως στο θέμα μας.
Να ψηφίσουμε ή όχι; Να τους μαυρίσουμε ή να τους "γράψουμε" στα άγραφα; Να πάμε με το μνημόνιο ή να τους ¨μνημονεύσουμε" όπως τους αξίζει;
Πέρα από αυτά τα απλά ερωτήματα, υπάρχει ένα που(και αυτή την φορά), θα μείνει εκκρεμές και αναπάντητο. Και είναι σημαντικό για τους "μέλλοντες" πολιτικούς να βρουν την απάντηση, καθώς θα βρουν και αντίστοιχο "πελατολόγιο"...
Το ερώτημα, λοιπόν, κατ' εμέ είναι: "γιατί να πάω να ψηφίσω;"
Αν παραβλέψουμε τα "υποκριτικά" συνθήματολογικά διλήματα που μας βάζουν με το έτσι θέλω, ο ένας και απλούστερος λόγος είναι ο εξής: γιατί αν (κατ' ελάχιστον), από αυτούς που δεν ψήφιζαν, προσέρχονταν στις κάλπες το αναλογούν ποσοστό αυτών που, συνήθως, ψηφίζουν, θα έβγαζαν ή κυβέρνηση(και μάλιστα με αυτονομία) ή έστω την ισχυρότερη αντιπολίτευση!
Και εξηγούμε σε απλά ελληνικά και μαθηματικά...:
Για παράδειγμα, ας πάρουμε ένα εκλογικό τμήμα(φανταστικό των 500 μελών) και ας πούμε ότι σε αυτό ψήφιζαν το(συνήθως παραδοσιακό) 70%, ήτοι 350 ψήφοι. Ας βγάλουμε λοιπόν κάποια απλά πρόχειρα αποτελέσματα(όποια σχέση με την πραγματικότητα είναι δυνατή, αρκεί να έχετε "φαντασία")
ΣΟΚ και ΔΕΟΣ: 140 ψήφοι ή ποσοστό 40%
Παλιά Δημοκοπία: 105 ψήφοι ή ποσοστό 30%
Κατιφέδες: 35 ψήφοι ή ποσοστό 10%
Ανορθόδοξος Πατριωτισμός: 21 ψήφοι ή ποσοστό 6%
Ξώφαλτσα: 14 ψήφοι ή ποσοστό 4%
Υποδέλοιποι(περίπου 15 "αποκόμματα"): σύνολο 28 ψήφοι ή ποσοστό 8%
Λευκά/Άκυρα: 7 ψήφοι ή ποσοστό 2%
Κοιτάχτε πως ανατρέπονται τα νούμερα, αν δούμε πως(και αφού πρώτα ξεπεράσουμε πως το τμήμα μπορεί να είχε 350 ψηφοφόρους και να ψήφιζαν ΟΛΟΙ!!! Τα αποτελέσματα θα ήταν τα πραγματικά και σύμφωνα με τα αποτελέσματα όπως και επίσης αν δεχτούμε πως οι "αντιρησίες" ψήφου θα διανέμονταν στα ίδια ποσοστά, όπως αυτοί που ψήφισαν).
Ας υποθέσουμε λοιπόν πως, από τους "αντιρησίες" θα ερχόντουσαν να ψηφίσουν το αντίστοιχο ποσοστό του 70%, ήτοι 105 ψήφοι!
Αυτοί οι ψήφοι το σίγουρο είναι πως δεν θα είχαν "πέραση" στους λεγόμενους "μονομάχους" καθώς οι αντιρησίες είναι συνήθως αριστερής απόχρωσης ή νεαροί της άποψης: "που να τρέχω τώρα να ψηφίσω τον κάθε χλιμίτζουρα;"
Έτσι λοιπόν και με βάση αυτήν τη λογική, οι ψήφοι αυτοί θα κατανέμονταν με το αντιστρόφως ανάλογο ποσοστό με βάση τον παραπάνω πίνακα των αποτελεσμάτων.
Δηλαδή:
ΣΟΚ και ΔΕΟΣ: 2 ψήφοι ή ποσοστό 2%
Παλιά Δημοκοπία: 4 ψήφοι ή ποσοστό 4%
Κατιφέδες: 6 ψήφοι ή ποσοστό 6%
Ανορθόδοξος Πατριωτισμός: 8 ψήφοι ή ποσοστό 8%
Ξώφαλτσα: 11 ψήφοι ή ποσοστό 10%
Υποδέλοιποι(περίπου 15 "αποκόμματα"): σύνολο 32 ψήφοι ή ποσοστό 30%
Λευκά/Άκυρα: 42 ψήφοι ή ποσοστό 40%
Να δούμε και το(συνολικό-φανταστικό), αποτέλεσμα, σύμφωνα με την λογική που παρουσίασα; Έχουμε λοιπόν:
ΣΟΚ και ΔΕΟΣ: 140+2= 142 ψήφοι ή ποσοστό 31,20%
Παλιά Δημοκοπία: 105+4= 109 ψήφοι ή ποσοστό 23,95%
Κατιφέδες: 35+6= 41 ψήφοι ή ποσοστό 9%
Ανορθόδοξος Πατριωτισμός: 21+8= 29 ψήφοι ή ποσοστό 6,37%
Ξώφαλτσα: 14+11= 25 ψήφοι ή ποσοστό 5,49%
Υποδέλοιποι(περίπου 15 "αποκόμματα"): σύνολο 28+32= 60 ψήφοι ή ποσοστό 13,18% (!!!)
Λευκά/Άκυρα: 7+42= 49 ψήφοι ή ποσοστό 10,76% (...!!!...)
Είναι φανερό λοιπόν πως, αν κάποιος μπορούσε να "πείσει" του "αντιρησίες" για την "ευκολία" που παρέχουν στους μονομάχους-δεινοσαύρους της πολιτικής μας σκηνής και ταυτόχρονα να ψηφίσουν, το πολιτικό μας σκηνικό θα ήταν τελείως μα ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικό και κατά μία συνθήκη(και υπόθεση), σίγουρα καλύτερο.
Το να μην ψηφίσεις είναι μια επιλογή καθ' όλα σεβαστή και σίγουρα, για τους περισσότερους είναι ΚΑΙ διαμαρτυρία. Όμως είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά να καταλάβουν όλοι οι πολίτες, ανεξαρτήτου "χρώματος", πως η δύναμη της ψήφου είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο πραγματικά πιστεύουν.
Κλείνοντας να πω πως είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε βαρεθεί να αποφασίζουν για τις τύχες μας, κάποιοι ερήμην μας. Όμως τείνω να καταλήξω πως, έχουμε ότι μας αξίζει, αφού αν δεν μπορούμε να πείσουμε αυτούς του "αντιρησίες", εμείς που ζητάμε κάτι διαφορετικό, κάτι που θα μας κάνει να ελπίζουμε ξανά, είμαστε άξιοι της όποιας τύχης μας επιφυλάσει το όποιο κέντρο απόφασεων, με όσα αρχικά γράμματα και αν έχει και οπουδήποτε και αν συνεδριάζει!
Μην αφήνετε τις αποφάσεις για το μέλλον, να τις πάρουν ερήμην σας.
Ξυπνήστε και ψηφίστε.
Τώρα που είναι νωρίς!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)