Όσα συνέβησαν τις δυο τελευταίες ημέρες στην πλατεία Συντάγματος –και πέριξ αυτής- λένε πάρα πολλά για την θέση στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση – αλλά και όλο το πολιτικό κατεστημένο- αυτήν την εποχή.
Η βία που χρησιμοποίησαν οι άνδρες των ΜΑΤ και οι άλλες δυνάμεις της Αστυνομίας σε βάρος των διαδηλωτών -αλλά και ανυποψίαστων περαστικών, τουριστών ή θαμώνων καφέ και εστιατορίων- ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.
Η εντολή της κυβέρνησης ήταν να μη μείνει ούτε ένας διαδηλωτής στην πλατεία Συντάγματος και –αν είναι δυνατόν- να επιστρέψουν όλοι στα σπίτια τους και να κλειδωθούν μέσα. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για τις επιθέσεις που έγιναν στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στην Πλάκα και στο Μοναστηράκι.
Στην οδό Μητροπόλεως, μοτοσικλετιστές της Αστυνομίας επιτέθηκαν σε …καφετέριες –δεν πίστευα στα μάτια μου- και μετά κυνηγούσαν τον κόσμο στα στενά της Πλάκας. Οι καταστηματάρχες της οδού Αδριανού κατέβασαν τα ρολά των μαγαζιών τους – μάλλον, για να μην τους τα σπάσουν οι αστυνομικοί.
Η επιδρομή των μοτοσικλετιστών της Αστυνομίας στον Μπαϊρακτάρη και σε άλλα σουβλατζίδικα στο Μοναστηράκι αποτελεί μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας της Ελληνικής Αστυνομίας – ξεπέρασε και την δαιμόνια ζαρντινιέρα που είχε επιτεθεί στον Κύπριο φοιτητή.
Πίσω από το άγαλμα του Μακρυγιάννη (!)–απέναντι από το Μουσείο της Ακρόπολης (!)- οι μοτοσικλετιστές της Αστυνομίας στρίμωξαν έναν νεαρό, τον χτύπησαν μπροστά στη έκπληκτα μάτια τουριστών και περιπατητών, και –αφού διαπίστωσαν πως η «ύποπτη» τσάντα του δεν περιείχε κάτι το αξιόποινο- τον άφησαν κάτω και έφυγαν. Αυτή ήταν μια στιγμή μεγάλης δόξας για τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
(συνέχεια στο λινκ που ακολουθεί)
Το ξύλο βγήκε από την έλλειψη δύναμης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου