Ζήτω το φορο-φακέλωμα! | ΘΕΜΑΤΑ | Protagon

Ομολογώ ότι η πρώτη μου αντίδραση όταν άκουσα χθες την είδηση ήταν: Ανάσταση!
Το υπουργείο Οικονομικών δρομολογεί την εφαρμογή ενός συστήματος ηλεκτρονικής συλλογής στοιχείων για όλες τις βασικές συναλλαγές μας. Ο στόχος είναι να παίρνει σε ηλεκτρονική μορφή τα στοιχεία για τις κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών μας, τις πληρωμές με πιστωτικές κάρτες, τα χρήματα που πληρώνουμε για ασφαλιστήρια ζωής, για τους λογαριασμούς σταθερής ή κινητής τηλεφωνίας, τα χρήματα που δίνουμε στην ΔΕΗ και στην ΕΥΔΑΠ. Αλλά και καταθέσεις, χρήματα που επενδύονται σε κάθε είδους χαρτοφυλάκια, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια, ή δάνεια που εισπράττουμε ή εξοφλούμε για ακίνητα, κατοικίες, επιχειρήσεις και πάει λέγοντας... Αν αυτό το σύστημα λειτουργήσει, τότε η Εφορία (ενδεχομένως κάνοντας την αρχή μέσα στο καλοκαίρι) θα γνωρίζει από πρώτο χέρι τις βασικές δαπάνες κάθε οικογένειας ή φυσικού προσώπου και θα μπορεί εύκολα να τις συγκρίνει με τα εισοδήματα που δηλώνει έκαστος εξ ημών.

Είναι κάτι σαν “Μεγάλος Αδελφός” που θα μας παρακολουθεί. Ε, και λοιπόν; Για πρώτη φορά, δεν βλέπω κανένα λόγο να διαμαρτυρηθούμε. Δεν δικαιολογείται η παραμικρή ένσταση και δεν βλέπω κανένα ανθρώπινο δικαίωμα να παραβιάζεται.
Προκύπτει ένα απλό ερώτημα: γιατί αυτό το τόσο απλό, προφανές και αυτονόητο δεν συνέβη νωρίτερα;

Σκέφτηκα, το συζήτησα και καταθέτω τέσσερις απαντήσεις.

α) Δεν το είχαν σκεφτεί, αν και ανάλογες μεθόδους έχουν υιοθετήσει εδώ και πολλά χρόνια άλλες, “φορολογικά προηγμένες” χώρες. Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, έλεγε ένας συνάδελφος που έχω λόγους να εμπιστεύομαι, η πρακτική της διασταύρωσης στοιχείων προσωπικών δαπανών με τα έσοδα που δηλώνει ο φορολογούμενος εφαρμοζόταν πριν ακόμη ανακαλυφθούν τα λογισμικά που κάνουν αυτόματα τους λογαριασμούς και “χτυπούν κόκκινο”, όταν εντοπίζουν πιθανούς παραβάτες.
β) Στην Ελλάδα, δεν είχαμε αρκετά χρήματα για την μηχανοργάνωση του ΚΕΠΥΟ και των ΔΟΥ, οπότε περιμέναμε μέχρι να βρεθούν τα απαιτούμενα κονδύλια. Δηλαδή, μέχρι τώρα. Χμ...μα τα ταμεία τώρα είναι πιο άδεια κι από άδεια.
γ) Μήπως πρέπει να πάει ο νους μας στο πονηρό; Μήπως δεν υπήρχε η πολιτική βούληση να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή; Μήπως ήταν πάρα πολλά τα τρωκτικά, μεταξύ των οποίων και κάμποσοι υπάλληλοι της εφορίας – αρμόδιοι ακριβώς για τους φορολογικούς ελέγχους; Μήπως υπήρχε ένα ολόκληρο σύστημα που θησαύριζε κλέβοντας το κράτος για να συγκαλύπτει την φοροδιαφυγή κάνοντας τα στραβά μάτια; Μήπως και οι κυβερνήσεις που πέρασαν, με τους υπουργούς που όρισαν ως αρμόδιους για τον έλεγχο των εσόδων, γνώριζαν αλλά δεν ήθελαν να κάνουν τίποτα για να μην ενοχλήσουν το σύστημα;
δ) Υπάρχει και μία ακόμη, πολύ απλή απάντηση: μήπως η διαφορά με τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι τώρα έχουμε την Τρόικα να μας σέρνει από το χέρι σε κάθε μας βήμα, ενώ προηγουμένως έκανε κουμάντο ανεξέλεγκτο και ασύδοτο το ελληνικό πολιτικό σύστημα;
Mπορεί και όλα μαζί. Διαλέγετε και παίρνετε.
Ζήτω το φορο-φακέλωμα! | ΘΕΜΑΤΑ | Protagon