Συγκλονιστικά στοιχεία και άγνωστα ντοκουμέντα αναφορικά με τις διεκδικήσεις της λίμνης Βιστωνίδας από τη Μονή Βατοπεδίου από το 1922 έως σήμερα, έρχονται στο φως της δημοσιότητας, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του πρώην αντιεισαγγελέα Εφετών κ. Ηλία Κολιούση με τίτλο «Στο Βαλτοπέδι δεν είχε λακέρδα».
Ο κ. Κολιούσης, ο οποίος λόγω των πιέσεων, που ασκήθηκαν από τον τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γιώργο Σανιδά, υπέβαλε την παραίτηση του από το Δικαστικό Σώμα, στο υπό έκδοση βιβλίο του πραγματοποιεί μια ενδελεχή ιστορική έρευνα στα πεπραγμένα της Μονής Βατοπεδίου από το 1922 ως τις μέρες μας.
Πρόθεση του συγγραφέα δεν είναι ούτε η απόδοση ευθυνών, αλλά ούτε και η άσκηση κριτικής σε κανένα από τα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Με την ιδιαίτερη του γραφή παρουσιάζει τα γεγονότα από μια διαφορετική γωνία, όπου ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Προδημοσίευση
Αναλυτικότερα το πρώτο μέρος της προδημοσίευσης του βιβλίου του κ. Κολιούση, που παρουσιάζεται στο pheme.gr έχει ως εξής:
«Ότι στην πατρίδα μας όλα… με τον κατάλληλο τρόπο γίνονται, αποτελεί κοινό τόπο. Μπορεί και να μη χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος. Ο προσεγμένος τρόπος όμως είναι απαραίτητος για την επιτυχία. Είναι ο αναγκαίος όρος για την επίτευξη του στόχου.
Ότι η Ελληνική Διοίκηση εξακολουθεί να λειτουργεί και με τον κανόνα του συνδρόμου του «Μπάρμπα της Κορώνης» δεν είναι και κάτι ιδιαίτερα άγνωστο. Ότι θα υπήρχε το 2004 Πολυμελές Πρωτοδικείο στην πατρίδα μου, που θα δημοσιεύει τις αποφάσεις του, μόνο αν είναι συμφέρουσες για την Ιερά Μονή Βατοπεδίου, λυπάμαι, μου ήταν αδύνατο να το πιστέψω. Μέχρι που το έμαθα.
Φυσικά το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης, αλλά και κάποιου είδους υπερηφάνειας για τον δημοκρατικό τρόπο λειτουργίας του συγκεκριμένου δικαστηρίου, δεν μπορώ να το κρύψω, ότι τα αισθάνθηκα τότε. Επιτέλους η διαφάνεια, το ζητούμενο κάθε δικαστικής διαδικασίας, είχε γίνει πράξη.
Δεν ήταν βέβαια ακόμα κάτι νομοθετημένο, ούτε η δικαστική πρακτική επέτρεπε την ενημέρωση του ενός των διαδίκων για την επικείμενη κρίση του δικαστηρίου, ώστε να έχει τη δυνατότητα να λάβει τα μέτρα του, αλλά ως ενέργεια ήταν ενδιαφέρουσα. Είχε και την λογική εξήγησή της: Ελληνικό Δημόσιο και Ιερά Μονή Βατοπεδίου, ήταν στο ίδιο το στρατόπεδο. Είχαν κοινούς στόχους κοινά οράματα κοινές ελπίδες για το μέλλον.
Ταμείο βέβαια είχαν ξεχωριστό και βεβαίως...(όλο το άρθρο στο λινκ που ακολουθεί
«Στο Βαλτοπέδι δεν είχε λακέρδα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου