Όταν δημιουργήθηκε το ΠΑΣΟΚ, εκείνα τα χρόνια που ο Άκης φόραγε ζιβάγκο και κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί πως υπάρχει πιθανότητα ο Ανδρέας να επιλέγει συνεργάτες στα γυμναστήρια (άντε το πολύ στη Ρίτα), προφανώς απαντούσε σε ένα αίτημα της ελληνικής κοινωνίας. Εκείνο του εκδημοκρατισμού. Κάτω από αυτό το αίτημα, πολύ αποδοτικό εκλογικά, συστρατεύθηκαν οι πάντες.
Η Αριστερά είδε τα συνθήματα της να γίνονται πολιτικές διακηρύξεις από τον Ανδρέα, να μπουρδουκλώνονται λεκτικά από τον Άκη, να χρωματίζονται συναισθηματικά από τον Κίμωνα και να διασκευάζονται από τον Λαλιώτη. Όσα ακολούθησαν είναι γνωστά. Το ΠΑΣΟΚ έγινε εξουσία και με αντάλλαγμα τον εκδημοκρατισμό που πρόσφερε ή που επικαλέσθηκε, δημιούργησε ένα κράτος ρουσφετιού, αναξιοκρατίας, οικονομικού και κυρίως πολιτικού νεοπλουτισμού, θεσμοθέτησης της απάτης και κυριάρχησης της πολιτικής αυταπάτης. Όχι μόνο του, βέβαια. Μαζί με το κόμμα που επίσης κυβέρνησε, τη ΝΔ, αλλά και την Αριστερά που δεν κυβέρνηση ποτέ, αλλά έφτασε στο σημείο να νομιμοποιεί το ρουσφέτι και την αναξιοκρατία, ζητώντας για παράδειγμα να νομιμοποιηθούν πάντα οι ρουσφετολογικά προσληφθέντες.
Από το ΠΑΣΟΚ πέρασαν οι πάντες. Από τον αντιμνημονιακό σήμερα Τζουμάκα, έως τον εθνικόφρονα Παπαθεμελή. Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Βλέπετε υπήρχε η ενοποιητική εξουσία ή το όραμά της και δεν υπήρχε κρίση. Το ΠΑΣΟΚ δεν διαμόρφωσε ποτέ ταυτότητα ενός σοσιαλοδημοκρατικού ευρωπαϊκού κόμματος, όπως η ΝΔ δεν διαμόρφωσε ποτέ στοιχεία ενός κόμματος ευρωπαϊκής δεξιάς. Και τα δύο κόμματα είχαν τα δικά τους στοιχεία που τους έδιναν τη δυνατότητα να επικρατούν χωρίς κραδασμούς στην ελληνική κοινωνία. Πελατειακό σύστημα, Δημόσιο- αποθήκη κομματικών κλητήρων, διαπλοκή με επιχειρηματίες και συμφέροντα, οικονομική και πολιτική σχέση με συγκροτήματα Τύπου που έπειθαν πάντα για την αναγκαιότητά τους.
Σήμερα τα πράγματα είναι οριακά. Τίποτα απ όλα αυτά δεν μπορεί να δώσει το φιλί της ζωής στο πολιτικό σύστημα. Και μπορεί στη ΝΔ όλα να μοιάζουν καλύτερα απ ό,τι είναι στο όνομα της πιθανότητας της εξουσίας, στο ΠΑΣΟΚ όμως είναι εμφανής η κατάρρευση. Παρότι η εσωκομματική αντιπαράθεση είναι σκληρή, δεν είναι πολιτική. Δεν λύνεται δηλαδή εσωκομματικά το ερώτημα τι ΠΑΣΟΚ θα υπάρχει στο μέλλον, αλλά ποιος θα είναι αρχηγός.
Αν λοιπόν πρέπει να απαντήσω με αυτούς τους όρους, ποιος είναι καλύτερος για ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, απαντώ χωρίς περιστροφές ,ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα...(η συνέχεια στο λινκ που ακολουθεί)
Στο ΠΑΣΟΚ ταιριάζει ο Βενιζέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου