Στο παρακάτω κείμενο θα βρείτε μια προσπάθεια ενός πρώην βουλευτή, να δικαιολογήσει έναν πρώην πρωθυπουργό για τα τελευταία του, αλλά και απαλιότερα, λεγόμενα του. Χωρίς καμιά προσπάθεια να παραβάλει ταυτόχρονα και όσα έπραξε επί των ημερών του, τα οποία όλως τυχαία είχαν να κάνουν με την απόλυτη ταύτιση της τότε πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής εικόνας της χώρας μας με το...ΜΑΤΡΙΧ!
Ξέρετε ποιό; Την γνωστή ταινία που όλα δεν είναι όπως φαίνονται, μέχρι που να πάρεις το σωστό "χάπι" και να δεις την πραγματική "εικόνα" του συστήματος.
Είναι λοιπόν κάποιοι στην ζωή τους που δεν παίρνουν απαραίτητα κάποιο χάπι για να δουν την εικόνα, ή έστω ότι εικόνα θέλουν να δείξουν ή να παραδεχτούν πως υπάρχει. Είναι που απλά κάποιοι υπηρετούν κάποιους, χωρίς να έχουν ξεκαθαρίσει το μέσα τους.
Το να δίνεις "συγχωροχάρτι" σε κάποιον επειδή απλά θέλεις να την πεις στους άλλους, είναι τουλάχιστον μικροπρεπές. Από όλο το κείμενο που αναρτήθηκε στο protagon.gr θα παραθέσω το τελευταίο κομμάτι(αν θέλετε να το διαβάσετε όλο, μπορείτε να κλικάρετε στο λινκ στο τέλος του ποστ).
Σε αυτό θα βρείτε, ίσως τον πιο απλό λόγο, γιατί η Ελλάδα μπήκε στην δίνη της Τρόικας...
"Αναδιαρθρώσεις είναι σκόπιμο να μην καθυστερούν. Η Ελλάδα με το δάνειο των 110 δις εξοφλεί παλαιούς ιδιώτες ομολογιούχους δημιουργώντας νέες υποχρεώσεις προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ τις οποίες θα εξοφλήσει στο μέλλον. Με την πάροδο του χρόνου το χρέος προς τους ιδιώτες ομολογιούχους (κυρίως τις τράπεζες του εξωτερικού) μετατρέπεται έτσι σε νέο χρέος προς τους Διεθνείς Οργανισμούς που μας στηρίζουν.
Οι νέες αυτές υποχρεώσεις δεν μπορούν να περικοπούν γιατί προέκυψαν από αιτήματα της Ελλάδας για βοήθεια και συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο των διεθνών σχέσεών της.
Όσο λοιπόν καθυστερεί η αναδιάρθρωση τόσο αυξάνεται το χρέος που δεν μπορεί να αναδιαρθρωθεί. Περιορίζεται έτσι το αποτέλεσμα το οποίο επιδιώκεται, το χρέος παραμένει υψηλό. Η καθυστέρηση έχει επίσης αρνητική επίδραση στο κλίμα των αγορών. Όλο και περισσότεροι αναλυτές αμφιβάλλουν για τη δυνατότητα της Ελλάδας να εξοφλήσει το σύνολο του χρέους της. Είναι επόμενο λοιπόν το επιτόκιο του δανεισμού της χώρας να παραμένει απαγορευτικό. Υπό τις συνθήκες αυτές η αναδιάρθρωση πρέπει να επαναφέρει σαφήνεια για το μέλλον. Πρέπει να είναι πειστική και να αποτελεί βιώσιμη λύση. Μια ατελής αναδιάρθρωση θα προκαλέσει την ένταση των αμφιβολιών για τη δυνατότητα θετικής έκβασης της κρίσης με αποτέλεσμα τη φυγή των καταθέσεων προς το εξωτερικό και τον αισθητό περιορισμό των ισχνών δυνατοτήτων ανάκαμψης."
Διαβάζοντας τον Σημίτη | ΘΕΜΑΤΑ | Protagon
Ο Κος Μπιστης προσπαθει να κρατησει τις πορτες ανοικτες για το μελλον. Δεν εχει καταλαβει, ομως πως η πολιτικη σκηνη οπως υπαρχει τωρα δεν εχει μελλον. Αρα δεν θα βρει και πορτα. Ή μαλλον τον βλεπω να "τρωει" πορτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εξέλιξη του ελληνικού δράματος από το 2010 και μετά δείχνει καθαρά τις εγκληματικές ευθύνες του ίδιου του Κώστα Σημίτη και της παρέας του, οι οποίες συγκεκριμενοποιήθηκαν, με την ολέθρια ένταξη, την περίοδο 1999 – 2002, της Ελλάδας στην ευρωζώνη και την απώλεια του δικαιώματος της χώρας να ασκεί την εξουσία της επί της εκδόσεως και της εκτύπωσης του νομίσματός της, με φυσικό αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει, ούτε την απαραίτητη νομισματική και την δημοσιονομική πολιτική, που απαιτούνται για την υπέρβαση της ύφεσης, η οποία, εάν η Ελλάδα δεν είχε εισέλθει στην ευρωζώνη, θα ήταν μια μετρίας εντάσεως ύφεση, η οποία θα ήταν αντιμετωπίσιμη, όπως και όλες οι άλλες του παρελθόντος, επειδή η χώρα θα είχε εκείνα τα κατάλληλα όπλα (την δική της Κεντρική Τράπεζα, το δικαίωμα του seigniorage, καθώς και τα ανάλογα νομισματικά και δημοσιονομικά εργαλεία), για την υπέρβαση της κρίσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι, η ύφεση δεν θα μετατρεπόταν στην βαθιά κρίση, στην οποία, λόγω της ένταξής της στην ευρωζώνη, έχει περιπέσει η χώρα, το ελληνικό δημόσιο δεν θα χρεωκοπούσε, αφού δεν θα είχε ανάγκη τις διεθνείς πηγές χρηματοδότησης (όσο ψηλά και αν ευρίσκονταν τα διαφορικά επιτόκια του ελληνικού δημόσιου δανεισμού – τα περίφημα spreads) και θα αντιμετωπιζόταν, σχετικά εύκολα, από τις εσωτερικές πηγές δανεισμού και με την άσκηση του κυβερνητικού/κρατικού δικαιώματος εκτύπωσης χρήματος, το οποίο έχει κάθε κυβέρνηση, οποιουδήποτε σοβαρού κράτους (όταν αυτό βρίσκεται, εκτός ευρωζώνης).
Στην χειρότερη περίπτωση, η Ελλάδα μπορεί να αντιμετώπιζε – λόγω της δεδομένης ανικανότητας της ελληνικής πολιτικής ελίτ – μια προσωρινή κρίση ρευστότητας, λόγω πιθανής ανισορροπίας των εξωτερικών της συναλλαγών (και όχι την τωρινή επίμονη και διαρκή κρίση χρέους και δανεισμού, την οποία αντιμετωπίζει, επειδή έχει εγκαταλείψει το παλαιό δικό της νόμισμα), την οποία κρίση ρευστότητας, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει με προσφυγή σε έναν ελάχιστο εξωτερικό δανεισμό (με όσο μεγάλο επιτόκιο και αν χρειαζόταν), ο οποίος θα έφθανε σε ποσά ασύγκριτα μικρά (σε σχέση με τον απίστευτο, σε μέγεθος, δανεισμό μαμούθ, στον οποίο προβαίνει τώρα) και τον οποίο θα μπορούσε να αποπληρώσει, με την αποκατάσταση των ανισορροπιών της στις εξωτερικές της συναλλαγές, η οποία αποκατάσταση, σχετικά εύκολα και χρονικά γρήγορα, θα επέρχετο, με την υποτίμηση του τοπικού της νομίσματος – της παλιάς καλής μας δραχμής…
Αυτές οι διαλυτικές, για τον τόπο, επιλογές του Κώστα Σημίτη και της στρατηγικά ανίκανης παρέας του, οι οποίες βάζουν σε κίνδυνο, ακόμα και την ίδια την υπόσταση της ελληνικής κοινωνίας, καθώς και την ίδια την ύπαρξη του ελληνικού κράτους, το οποίο τελεί υπό πλήρη διάλυση, βρήκαν την αμέριστη στήριξη του βλάκιστου ευρωπαϊστικού/κοσμοπολιτικού τμήματος της ελληνικής πολιτικοοικονομικής ελίτ, το οποίο, κατέστησε, δια της παραμυθολογικής προπαγάνδας του, με την οποία εξαπάτησε τον ατυχή ελληνικό πληθυσμό, αυτές τις επιλογές μια νέα «μεγάλη ιδέα», επιδεικνύοντας έναν χαζοχαρούμενο παγκοσμιοποιητικό δογματισμό και έναν μειωμένο (έως ανύπαρκτο) πατριωτισμό, με αποτέλεσμα την παρούσα καταστροφή…
(Περισσότερα και λεπτομερειακή κριτική στις θέσεις Σημίτη μπορεί, όποιος επιθυμεί να διαβάσει στο μπλογκ μου το άρθρο : «Ελλάδα quo vadis? Διαβάζοντας τον Κώστα Σημίτη καταλαβαίνουμε το πως και γιατί αυτός και η βλάκιστη "ευρωπαϊστική"/κοσμοπολίτικη ελίτ του τόπου οδήγησαν την Ελλάδα στον όλεθρο» http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2012/01/quo-vadis-graecia.html ).