Εκτέλεση και τετέλεσται... Υπάρχει 3ος δρόμος;

Κρίσιμο 3ήμερο διαβουλεύσεων και αποφάσεων για την χώρα. Ίσως το πιο κρίσιμο, μέχρι βέβαια το επόμενο...

Μέσα σε αυτά; Διαδικασίες νέου αρχηγού/αρχηγών στο ΠΑΣΟΚ, Απειλή παραίτησης του Λ. Παπαδήμου, Αρνητική απόφαση στην Χάγη για τους Διστομίτες, Απόφαση για τα νέα μέτρα του Νέου Μνημονίου, Κατάθεση νέων Έγγραφων διαβεβαιώσεων για την εφαρμογή τους, Απειλές αλλά και προβλέψεις χρεωκοπίας από σχεδόν όλο τον κόσμο, EUROGROUP την δευτέρα(αλλά μπορεί και όχι...) κλπ κλπ

Εντάξει τα ξέρουμε αυτά τα πράγματα και σας έχουν βομβαρδίσει με αναλύσεις κόντρα αναλύσεις και τα ρέστα. Όμως αυτό που δεν λένε είναι το μετά.

Και επειδή ο τίτλος είναι ίσως και λίγο παραπλανητικός, σας εξηγώ:
Το Νέο Μνημόνιο και τα 130 δις που πρόκειται(αν και εφ' όσον υπογράψουμε) να αποφέρει, δεν φτάνουν ούτε για..σπόρια! Και γιατί αυτό;

Γιατί τον Μάρτιο πρέπει να αποπληρώσουμε 79δις τοκοχρεωλύσια. Επίσης από το PSI πρέπει να υπολογιστούν 61δις που θα πάνε σε Τράπεζες και Ασφαλιστικά Ταμεία, προκειμένου να καλύψουνε μέρος της "χασούρας". Ακόμα πρέπει να υπολογίσουμε πως οτιδήποτε βγαίνει από έσοδα του Δημοσίου, πρέπει να πηγαίνουν για την αποπληρωμή των χρεών που συσσωρεύονται. Άρα;

Και το καλύτερο; Το 2013 έχουμε να πληρώσουμε 81 δις τοκοχρεωλύσια! Αυτά από που θα βγούν; Από το...πλεόνασμα που πρέπει να βγάλουμε το 2012; Μήπως κάτι τρέχει που ΔΕΝ μας το λένε;

Το κόλπο με το PSI και τον δανεισμό από την Τρόικα είναι απλό: από το συσσωρευμένο χρέος μας, έχουμε: 100δις της ΕΚΤ, 110δις το 1ο Μνημόνιο, 130δις το 2ο Μνημόνιο και 100 δις το PSI, μας κάνουν 440 δις.
Ε, αυτά θέλουν να τα βάλουν κάτω από Αγγλικό δίκαιο, προκειμένου να μην έχουμε τρόπο να τα "γλυτώσουμε". Όχι πως το να τα γλυτώσουμε είναι η γραμμή μας... Η γραμμή μας έπρεπε να είναι, να τα βάλουμε κάτω να τα μετρήσουμε να δούμε ποιά πραγματικά είναι και πόσα πρέπει να πληρώσουμε.
Τον λογαριασμό δηλαδή, τον αναλυτικό: 3 το λάδι 3 το ξύδι, 6 το λαδόξυδο, δεν λέγαμε; Και πως το έλεγε το σλόγκαν της δεκαετίας του '80; "Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη!"

Αν θέλουμε να είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας πρέπει να παραδεχτούμε πως έχουμε σχεδόν τελειώσει! Είμαστε στην εντατική, διασωλυνομένοι και το "ιατρικό συμβούλιο" που ασχολείται με τον ασθενή, τσακώνεται για το ποιός θα δώσει την σωστή δόση, προκειμένου να τον επαναφέρουν, όχι για να τον σώσουν, αλλά για να του πάρουν ότι έχει και δεν έχει.

Αν θέλουμε να είμαστε, λοιπόν τίμιοι, είναι η ώρα, έστω και τώρα για επιθετική πολιτική. Τι εννοώ;

Θέλετε να μας "σώσετε"; Έχουμε εμείς όρους. Αλλιώς κάντε ότι θέλετε και εμείς κοιτάμε να σωθούμε από αλλού. Αυτη πρέπει να είναι η γραμμή μας από εδώ και πέρα.
Ούτε "δραχμές" ούτε τίποτα.

Και γιατί επιθετικά τώρα; Ε, τώρα δεν έχουμε να χάσουμε και πολλά. Άρα; Επίθεση και ότι κερδίσουμε. Αμυντικά παίζοντας, έχουμε φάει πολλά και δεν έχουμε ρίξει κανένα! Ε, φτάνει ποιά. Τσούζει. Αν είναι να τσούξει περισσότερο τουλάχιστον ας "πέσουμε" με επίθεση!

Και κάτι άλλο. Αυτοί(οι δανείστές μας, είναι που έχουν να χάσουν περισσότερα. Και μιλάμε για χρήματα. Ας βγούμε λοιπόν στην επίθεση και ότι ήθελε προκύψει!!!