Τρόπος να γερνάς

ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΓΕΡΝΑΣ


Από βιβλία που έχω διαβάσει θυμάμαι πως τα λόγια του Μάρτιν Ηντεν με άφησαν ξάγρυπνο ισως τις πιο πολλές φορές από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο. Θυμάμαι τον ήρωα του Τζάκ Λόντον να λέει: οι άνθρωποι όταν επιτύχουν στη ζωή τους πολύ συχνά έχουν προβλήματα υγείας τα οποία απέκτησαν από το άγχος τους να πετύχουν και μετά πληρώνουν για να πάρουν πίσω την υγεία τους που έχασαν από τον αγώνα για επιτυχία. Αν ζούσε σήμερα ο Τζάκ Λόντον θα έβλεπε τους πολλούς να καταφεύγουν σε οίκους αισθητικής, αδυνατίσματος και διαιτολογικά κέντρα για να μπορέσουν να είναι επαρκώς καλαίσθητοι όταν χρειαστεί. Πολλές φορές δεν χρειάζεται ποτέ και μερικοί παχύσαρκοι φροντίσουν επιμελημένα γι αυτό, Δηλαδή να μην συμβεί ποτέ .
Είναι πλέον ριζωμένη στο μυαλό και την ψυχή του νεοέλληνα ( και όχι μόνο) ότι μπορεί να ζεί αγνοώντας την ισορροπία του σώματος του και φροντίζει γι’ αυτό σε στιγμές ιδιαίτερης ανάγκης . Όταν πχ αποκτήσει κάποιο καρδιακό πρόβλημα ή όταν χωρίσει σε μια σχέση μέχρι να βρεί το επόμενο ταίρι προσπαθεί να ‘ισορροπήσει’ και μέσω της άσκησης. Νομίζω ότι στην ιστορία του ανθρώπου δεν θα πρέπει να υπάρχει άλλη περίοδος που ο άνθρωπος να έχει τόσο αποκλίνει από τον μέσο όρο του σωματικού τους βάρους που για πολλές εκατονταετίες διατηρούσε. Σε αυτό αν προσθέσει κανείς και το γεγονός ότι πλέον δεν λειτουργεί η φυσική επιλογή διαμορφώνεται ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον προφίλ για τον σύγχρονο άνθρωπο. Θα ρωτήσετε τώρα γιατί δεν λειτουργεί η φυσική επιλογή. Όταν ένα άτομο με κάποια γενετική προδιάθεση σε κάποια νόσο τελικά από τον τρόπο ζωής του την εμφανίζει και σώζεται από τα φάρμακα που παίρνει, ενώ σε μια άλλη εποχή θα πέθαινε ενδεχομένως, δεν λειτουργεί η φυσική επιλογή.
Βέβαια η ιατρική κοινότητα φροντίζει να απενοχοποιεί τον ισχυρό παίκτη του συστήματος που είναι ο άνδρας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η συγγραφέας και συνάδελφος μου ( είναι πτυχιούχος φαρμακευτικής) Σώτη Τριανταφύλλου σε κάποιο παλιό της άρθρο , οι γυναικολόγοι συχνά λένε στις πελάτισσες τους: οι γυναίκες μετά τα πενήντα παραπονιούνται για σεξουαλικά προβλήματα. Ρωτάει η Σώτη: σεξουαλικά προβλήματα με τους συζύγους τους που έχουν γίνει κοιλαράδες, φαλακροί και ροχαλίζουν ή σεξουαλικά προβλήματα γενικά?
Το μοντέλο που έχουν πολύ προσεκτικά επιβάλλει τα συμφέροντα των ολίγων ( εταιρειών που ασχολούνται με το φάρμακο, εταιρειών που ασχολούνται με την ώθηση στην αναπαραγωγή των γυναικών μετά τα 40) δεν ενδιαφέρεται για την διατήρηση της υγείας και της ισορροπίας του σώματος καθ’ όλη τη ζωή αλλά για την αλόγιστη διαβίωση στις 3-4 πρώτες δεκαετίες της ζωής, και μετά φαντάζει πανάκεια η κάθε είδους παρέμβαση όπως ανόρθωση στήθους, προσθήκη μαλλιών που έχουν πέσει από το άγχος, εξωσωματική στην γυναίκα που για δεκαετίες την έχει φάει το άγχος της επαγγελματικής ανασφάλειας και δεν μπορεί να κάνει παιδί, κλπ.
Είναι αλήθεια ότι εμείς οι σύγχρονοι άνθρωποι μαζί με τα τόσα θαυμαστά που κάνουμε, καταφέραμε κάτι όντως δύσκολο. Μετατρέψαμε μια εκπληκτική και συναρπαστική διαδικασία , την διαδικασία της γήρανσης από μια βιολογική σε βαθιά κοινωνιολογική διαδικασία.
Την ελπίδα του να ξεπεράσουν οι άνθρωποι το αδιέξοδο στο οποίο τους οδήγησε ο πολιτισμός , ο Βιτγκενστάιν την εναποθέτει στην φύση με υπαινιγμό ( εν αντιθέσει με τον Ρουσσώ που το κάνει ευθέως): ισως σύντομα ο πολιτισμός που βρίσκεται σε παρακμή δημιουργήσει καλλιεργημένους ανθρώπους.

Του Δημ. Κουρέτα