Καθώς οι μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις, ανεξάρτητα από τις πολιτικές προτιμήσεις των μετόχων τους, εχουν «κάνει την ειρήνη τους» με το ενδεχόμενο εκλογικής επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας ότι δεν θα αμφισβητηθεί η ουσία των δεσμεύσεών μας με την ΕΕ, σε ό,τι αφορά τη φορολόγηση των μεγαλύτερων εισοδημάτων, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.
Ενδεικτική του κλίματος είναι μια συζήτηση που διοργανώθηκε στα πλαίσια των hang out της Google για τη φορολόγηση της εφοπλιστικής δραστηριότητας (Hangout: Βερνίκος Vs Γεωργιάδης Vs Δρίτσας). Στην ερώτηση του υπογράφοντος προς τον κ. Αδ. Γεωργιάδη πώς συμβιβάζει η
φορολογική ένωση της Ευρώπης με την έλλειψη φορολόγησης μιας ολόκληρης ομάδας πληθυσμού –οι εφοπλιστές με βάση το αρθρο 107 του Συντάγματος δεν φορολογούνται- ο κ. Γεωργιάδης απάντησε ότι δεν θα επιτρέψει να καταστραφεί η ελληνική ναυτιλία και να «πάρει ελληνικά πλοία η Γερμανία».
Ο κ Αδ. Γεωργιάδης ως υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας όφειλε να γνωρίζει ότι ο σοσιαλδημοκράτης καγκελλάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ είχε εισαγάγει στα πλαίσια της λεγόμενης «Συμμαχίας για τη θάλασσα» την φορολογία με βάση το τονάζ και όχι τα κέρδη των εταιρειών. Αυτό καθιστούσε τον γερμανικό εφοπλισμό αφορολόγητο. Υπήρχε ωστόσο ένας όρος στη συμφωνία. Οι εφοπλιστές δεσμεύτηκαν ότι έναντι των 800 πλοίων (από τα 3500) που βρίσκονται υπό γερμανική σημαία θα «επέστρεφαν» στο τέλος μιας συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας αλλά τουλάχιστον 600 στον γερμανικό εμπορικό στόλο.
Στο τέλος της περιόδου οι υπηρεσίες του κ Σώυμπλε -η αριστερή κυβέρνηση είχε εν τω μεταξύ αντικατασταθεί στο Βερολίνο από το αδελφό κόμμα της ΝΔ - «μέτρησαν» τα πλοία και βρήκαν ότι ο αριθμός δεν είχε συμπληρωθεί –για καμμια εκατοστή πλοία– και επανέφεραν την παλαιά φορολογία επί των κερδών που ισχυε στη Γερμανία προτού αντιγράψει το ολλανδικό σύστημα.
Η ΝΔ λοιπόν υπόσχεται ότι δεν θα αλλάξει το παραμικρό –αλλωστε εκείνη εκανε τα «στραβά μάτια» σε μια πολιτική υπερβολικά χαλαρής ανάγνωσης των φιλοεφοπλιστικών φορολογικών νόμων από το 2004-2009 ειδικά στον τομέα της φορολόγησης ακινήτων οπου ανέχθηκε την μαζική και απροκάλυπτη παραβίαση της κείμενης νομοθεσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι θα επανεξετάσει το καθεστώς της φορολογικής ασυλίας στο πλαίσιο μιας γενικότερης πολιτικής για την εμπορική ναυτιλία, πάει να πεί «φορολογικά κίνητρα ναι με περισσότερη απασχόληση». Ισως αυτό που μετράει τελικά να είναι εκείνο που υποδεικνύει ο Γιώργος Βερνίκος «Ποια πολιτική σου δίνει μεγαλύτερα κέρδη για τη χώρα». Συνολικά κέρδη σε απασχόληση, φορολογικά έσοδα, εκπαίδευση και διατήρησης της θέσης της ελληνικής ναυτιλίας. Διότι και οι εφοπλιστές πρέπει να μάθουν ότι δεν γίνεται να βουλιάζουν όλοι οι άλλοι και εκείνοι να ζούν στον υπεράκτιο παράδεισό τους.
Ενδεικτική του κλίματος είναι μια συζήτηση που διοργανώθηκε στα πλαίσια των hang out της Google για τη φορολόγηση της εφοπλιστικής δραστηριότητας (Hangout: Βερνίκος Vs Γεωργιάδης Vs Δρίτσας). Στην ερώτηση του υπογράφοντος προς τον κ. Αδ. Γεωργιάδη πώς συμβιβάζει η
φορολογική ένωση της Ευρώπης με την έλλειψη φορολόγησης μιας ολόκληρης ομάδας πληθυσμού –οι εφοπλιστές με βάση το αρθρο 107 του Συντάγματος δεν φορολογούνται- ο κ. Γεωργιάδης απάντησε ότι δεν θα επιτρέψει να καταστραφεί η ελληνική ναυτιλία και να «πάρει ελληνικά πλοία η Γερμανία».
Ο κ Αδ. Γεωργιάδης ως υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας όφειλε να γνωρίζει ότι ο σοσιαλδημοκράτης καγκελλάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ είχε εισαγάγει στα πλαίσια της λεγόμενης «Συμμαχίας για τη θάλασσα» την φορολογία με βάση το τονάζ και όχι τα κέρδη των εταιρειών. Αυτό καθιστούσε τον γερμανικό εφοπλισμό αφορολόγητο. Υπήρχε ωστόσο ένας όρος στη συμφωνία. Οι εφοπλιστές δεσμεύτηκαν ότι έναντι των 800 πλοίων (από τα 3500) που βρίσκονται υπό γερμανική σημαία θα «επέστρεφαν» στο τέλος μιας συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας αλλά τουλάχιστον 600 στον γερμανικό εμπορικό στόλο.
Στο τέλος της περιόδου οι υπηρεσίες του κ Σώυμπλε -η αριστερή κυβέρνηση είχε εν τω μεταξύ αντικατασταθεί στο Βερολίνο από το αδελφό κόμμα της ΝΔ - «μέτρησαν» τα πλοία και βρήκαν ότι ο αριθμός δεν είχε συμπληρωθεί –για καμμια εκατοστή πλοία– και επανέφεραν την παλαιά φορολογία επί των κερδών που ισχυε στη Γερμανία προτού αντιγράψει το ολλανδικό σύστημα.
Η ΝΔ λοιπόν υπόσχεται ότι δεν θα αλλάξει το παραμικρό –αλλωστε εκείνη εκανε τα «στραβά μάτια» σε μια πολιτική υπερβολικά χαλαρής ανάγνωσης των φιλοεφοπλιστικών φορολογικών νόμων από το 2004-2009 ειδικά στον τομέα της φορολόγησης ακινήτων οπου ανέχθηκε την μαζική και απροκάλυπτη παραβίαση της κείμενης νομοθεσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι θα επανεξετάσει το καθεστώς της φορολογικής ασυλίας στο πλαίσιο μιας γενικότερης πολιτικής για την εμπορική ναυτιλία, πάει να πεί «φορολογικά κίνητρα ναι με περισσότερη απασχόληση». Ισως αυτό που μετράει τελικά να είναι εκείνο που υποδεικνύει ο Γιώργος Βερνίκος «Ποια πολιτική σου δίνει μεγαλύτερα κέρδη για τη χώρα». Συνολικά κέρδη σε απασχόληση, φορολογικά έσοδα, εκπαίδευση και διατήρησης της θέσης της ελληνικής ναυτιλίας. Διότι και οι εφοπλιστές πρέπει να μάθουν ότι δεν γίνεται να βουλιάζουν όλοι οι άλλοι και εκείνοι να ζούν στον υπεράκτιο παράδεισό τους.
Δεξιά-Αριστερά-Φορολογία | ΘΕΜΑΤΑ | Protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου