"Και τώρα Αντωνάκη μου;" θα ρώταγε η Ελενίτσα στην(φανταστική) συνέχεια της καταπληκτικής κινηματογραφικής ταινίας "Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα". Και απάντηση ουκ υπάρχει...
Όλοι κάνουν την πάπια(υπουργοί) και κοιτάζονται μεταξύ τους για να δουν ποιός θα θυσιαστεί περισσότερο, αφού ξέρουν πως ενδεχόμενες στραβοτιμονιές από τις δεσμεύσεις των 18 σημείων του Αντώνη, των 6 σημείων του Βαγγέλη και των 14 σημείων του Φώτη, θα φέρει...τσουνάμι!
Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν θέλει ούτε τα μέτρα, ούτε τα...ισοδύναμα. Όλοι θέλουν απλά
να...ξυπνήσουν από το "κακό όνειρο" της εξουσίας. Αναθεματίζουν την ώρα και την στιγμή που βγήκαν. Και κάπου στο βάθος του μυαλού τους, μέσα στην θολούρα και το "ανάθεμα" που ρίχνουν, σκέφτονται τι ωραία που θα ήταν αν είχαν βγει οι...άλλοι!!!
11,5 δις δεν βρίσκει τώρα ούτε η...Μέρκελ!!! Εδώ ολόκληρη Ιταλία και Ισπανία και τα ψάχνουν... Δεν είναι ώρα για λεφτά τώρα. Είναι ώρα μόνο για λιτότητα. Για ανάπτυξη, ούτε κουβέντα. ακόμα και ο λαλίστατος τις πρώτες μέρες Ολάντ, έχει κάτσει σε μιά γωνία και ακούει τους...άλλους!
Το πράγμα είναι απλό. Το έχω γράψει και ξαναγράψει. Μόνο αν ξεκινήσει ο εσωτερικός δανεισμός ή αλλιώς η εσωτερική πληρωμή με εγγυήσεις Δημοσίου, θα πάρουμε πάλι μπρος. Αρχής γενομένης με τους Δημόσιους λειτουργούς που υπάρχουν. Ξεκινώντας από ψηλά.
Πολιτικοί, Δικαστές, Γεν. Διευθυντές, (ενεργοί ΚΑΙ συνταξιούχοι), μέχρι εκεί που μπορούμε να φτάσουμε θα πρέπει να αρχίσουν να αμοίβονται με Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Για αρχή θα ξεκινήσουν με το 30% του μισθού τους. Και στην συνέχεια θα φτάσει μέχρι και το 50%, ανάλογα με την ρευστότητα.
Αυτοί οι "τίτλοι" θα είναι και "πληρωτέοι άμα τη εμφανίσει" σε κάποια ειδικά σημεία που θα συνάψουν συμβόλαια με το κράτος για να τα δέχονται. Και όταν με το καλό η οικονομία επανέλθει σε σταθερούς ρυθμούς, τότε και θα αποπληρωθούν/εξαργυρωθούν οι τίτλοι αυτοί. Και έντοκα.
Με αυτό τον τρόπο ένα μεγάλο κομμάτι της μισθοδοσίας και των εξόδων θα γίνει ευκολότερο να εξυπηρετηθεί, ενώ ταυτόχρονα δεν θα χρειαστεί νέα μεγάλη απώλεια εισοδήματος στον λαό. Ακόμα αυτό το μέτρο θα έδινε την αίσθηση στους πολίτες πως ο Δημόσιος λειτουργός νοιάζεται πρώτα για τον πολίτη και μετά για την αμοιβή του, στο λειτούργημά του.
Δεν έχω πρόχειρα τα νούμερα να σας τα πω αλλά με έναν πρόχειρο υπολογισμό για, ας πούμε τα μέλη της κυβέρνησης και τους βουλευτές, μαζί με τους συν αυτώ το άμεσο κέρδος ανά έτος θα ήταν πολύ μεγαλύτερο από τα ισοδύναμα μέτρα που ψάχνουν...
Σημαντικότερο όμως θα ήταν το ψυχολογικό κέρδος για την κοινωνία την ίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου