Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

38 χρόνια μετά και είμαστε ακόμη(πολύ)...μείον! Δημοκρατία, είσαι εδώ;

24 Ιουλίου σήμερα και την ημέρα της Δημοκρατίας, που επιτέλους δεν θα "εορταστεί" στο Προεδρικό Μέγαρο με ένα ακόμη πανηγυράκι, με πλούσιο μπουφέ και επώνυμες τουαλέτες και σινιέ κοστούμια, η χώρα ταλανίζετε από την μεγαλύτερη κρίση της Ιστορίας της.

Ίσως την μεγαλύτερη κρίση που έχει αντιμετωπίσει η Παγκόσμια (και όχι ΜΟΝΟ η Ευρωπαϊκή) κοινότητα. Μια κρίση που κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα τις οικονομίες χωρών που μέχρι ακόμη και τώρα, θεωρούνται και κατατάσσονται μέσα στα μεγαθήρια του Κόσμου.

Σήμερα, λοιπόν, οι "μεγιστάνες" της
πολιτικής μας ζωής, αντί να βρούνε κάτι να πουν για την ανάκαμψη, είπαν πάλι το απόλυτο...τίποτα.

Ο πρωθυπουργός ανέλυσε και αποκωδικοποίησε τι εννοούσε όταν μιλούσε προεκλογικά για επαναδιαπραγμάτευση. Τι είπε; Θα τους δείξουμε πρώτα πως είμαστε καλοί μαθητές και μετά θα ζητήσουμε "υποτροφία". Και καλά να δεχτούμε πως έχει κάποια βάση αυτό, αφού για να διεκδικήσεις πρέπει να παρουσιάσεις και έργο. Έλα όμως που αν κάνει πράξη αυτό που λέει, τότε αυτό που θα μείνει για να επαναδιαπραγματευτεί, θα είναι "καμμένη γη" και...ζητιάνοι. Ουτέ καν φτωχοί.
Εκτός κι αν αυτός είναι ο στόχος των Τροϊκανών "εξωτερικού".

Ο έτερος των Τροϊκανών "εσωτερικού" Β Βενιζέλος, έχει, σήμερα, ανάγκη να κάνουμε καινούριο Μεσοπρόθεσμο. Καθένας και οι πρωτερεότητές του...
Ο Φώτης έχει ανάγκη να μείνουν ενωμένες οι "Δημοκρατικές Δυνάμεις" και οι πολίτες. Έλα όμως που, Φώτη μου, αυτό ακούγεται λίγο σαν κάλεσμα για περιφρούρηση δικαιωμάτων και δεδομένων, που όμως, αν δεν θυμάται ο κύριος Φώτης, απεμπολήθηκαν με χαρτί και "βούλες" Μνημονιακές. Και να πω πως δεν είσασταν εκεί, κυρ Φώτη μου...

Η δε Αντιπολίτευση, βαράει μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Και βέβαια τι να κάνει; Έχει κάτι να χάσει; Από το 4 και κάτι ψιλά έφτασε στο 27,5 και τώρα τους παίζει κλαρίνο και βιολί σε Σι Μπεμόλ!!! Όμως σήμερα είναι που θα έπρεπε να προτείνει κάτι διαφορετικό.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;
Τι είναι Δημοκρατία; Όπως την εκλαμβάνω και την καταλαβαίνω, αλλά και την εννοώ, είναι να ακούω! Ναι, αυτό είναι πρώτα! Ακούω τον συνομιλητή μου, τον αντίπαλό μου, τον συνεργάτη μου, όλους. Ακούω. Και αφού ακούσω, αναλύω. Αναλύω τα δεδομένα. Ψάχνω τις προοπτικές της συζήτησης. Βρίσκω απαντήσεις. Κάνω βελτιώσεις, προτάσεις. Και φτάνω σε συμπέρασμα. Και το θέτω προς συζήτηση, προκειμένου να ακουστεί. Από αυτούς που μίλαγαν προηγουμένως.

Εδώ έχουμε πλέον την Δημοκρατία των κουφών! Αυτών που δεν ακούνε και λένε άλλα αντ' άλλα. Γιατί σίγουρα δεν ακούει ο ένας τον άλλο, παρά μόνο για να του την πούν και σίγουρα δεν ακούνε τι λένε και οι...ίδιοι! Ξύλινος λόγος, με ελάχιστες εξαιρέσεις, μάλιστα ούτε καν "φωτεινές", που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Διάγουμε την κρισιμότερη περίοδο της χώρας με το χειρότερο, ίσως, πολιτικό προσωπικό επί σκηνής.  Μήπως πνέουμε τα λοίσθια της Δημοκρατίας όπως την ξέρουμε και έρχεται κάτι που θα φαίνεται "δημοκρατικό" αλλά κάθε άλλο παρά ελεύθερο θα είναι;

Ας ελπίσουμε πως όχι.
Χρόνια Πολλά στην Δημοκρατία όπως την...ξέραμε.
Καλό κουράγιο Ελλάδα. Θα το χρειαστείς
Καλά "ακούσματα" στους υπόλοιπους.
Και καλό καλοκαίρι...σε όσους κάνουν φέτος!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου