Το παρακάτω ευχετήριο μήνυμα ήρθε σαν απάντηση σε "ηλεκτρονική" ευχή που είχα στείλει. Το θεωρώ ως μία από τις καλύτερες και πιο μεστές αναλύσεις σε λίγες αράδες.
"Χαρούμενα Χριστούγεννα κι ευτυχές το Νέον Έτος.
Ας έχουμε κουράγιο, ευθυκρισία, καλήν υγεία κι επιτυχίες τόσο σε προσωπικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο.
Σας παραπέμπω στο γνωστό τραγούδι του Διονύση "Ολαρία-Ολαρά", το οποίο -διακωμωδώντας τον ολοκληρωτισμό που ευαγγελίζονταν ο ακατονόμαστος με την οδοντόβουρτσα που μοστράριζε αντί για μουστάκι- μιλά (ο Νιόνιος) όχι μονάχα για τη αναπόφευκτη συνάντηση κάποια μέρα των καλών-παλιών φίλων, αλλά και των άσπονδων εχθρών και "φίλων" (βλέπε συμμάχων-δανειστών-εταίρων κι άλλα άλογα -πράσινα-κόκκινα-μπλε) σε ένα απείρου κάλλους πάρτυ!
Όλα γυρίζουν, όπως έλεγε κι ο Ρασούλης "μέσα στο σύμπαν που είναι ένα αυγό". Θα προσθέσω πως το σύμπαν μοιάζει ενίοτε και με αχλάδα, με την ουρά πίσω. Δεν συνωμοτεί μονάχα υπέρ σου για τα όποια "θέλω" επιμένεις να έχεις. Εκδικείται την απληστία, την μονοφαγία, ίσως και την λαμογιά (έννοια εκτός συμπαντικού λεξικού, την οποία ο "Κοσμικός Λογοθέτης" επεξεργάζεται αυτήν την εποχή για τη νέα βερσιόν που θα εμπεριέχει τους νέους όρους -οσονούπω στα ράφια του Γαλαξία-).
Ζούμε σε μιά εποχή όπου η φαντασία πρέπει πάσει θυσία να αναγκάσει την international economy & depth καθώς και τους Οίκους (ανοχής) αξιολόγησης σε αυτογκόλ ολκής! Νισάφι πιά με τους φιλόσοφους της δεκάρας.
Επιστροφή στον Άνθρωπο. Όχι στον Homus Katanalotikus αλλά στον Άνθρωπο Τελεία και Παύλα (και Καύλα!). Αλλιώς. Τάβλα!
Γι ' αυτό, όσο και για άλλα πολλά, κρατείστε την συντροφικότητα, την αλληλεγγύη, την ανοχή και την έννοια της αγάπης σε επίπεδα ζενίθ.
Τέλος, ενωμένοι - ποτέ νικημένοι και θα βρεθεί η άκρη στο τούνελ μια μέρα. Αν δεν είναι στην δική μας διαδρομή, ας φροντίσουμε τουλάχιστον για τους επόμενους να σταθούν πιο ανθρώπινα, πιο επαγρυπνισμένα, πιο εύστοχα, πιο ευαίσθητα και καλαίσθητα από εμάς.
Πολλά φιλιά,
Με πολύ αγάπη και πόνο εορτάσιμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου